صاحب بن عباد و تاثیر او بر زبان عربی و فارسی

صاحب فردی دانشمند و دانش‌دوست بود، به طوری که در علوم مختلف صاحبنظر بوده است. او شاگردانی را تربیت کرد که بعداً هر کدام به نوبه خود استادی بزرگ در علوم مختلف شدند. صاحب اگرچه ایرانی و فارسی‌ زبان بود، ولی ادبیات عرب را کامل فرا گرفت به نحوی که هم به زبان عربی سخن می‌گفت و هم به زبان عربی کتابت می‌نمود. علاقه وافری به یادگیری زبان عربی داشت و سعی می‌کرد که دیگران هم به این زبان تکلم کنند. صاحب همانگونه که به شعر و ادبیات عرب توجه کامل داشت، ذوق و رغبت بسیاری نیز به شعر و ادبیات فارسی نشان می‌داد. صاحب نه‌تنها ممدوح شعرای تازی‌ گوی بوده بلکه شعرای فارسی گوی نیز او را مدح می‌گفتند. در این نوشتار سعی شده شخصیت و نقش فعالانه او در کسب علم و بکارگیری صحیح آن به وجه احسن و همچنین خدمات ارزنده وی به ادب عربی و فارسی، برای کسانی که به علوم عربی و فارسی آشنایی داشته و مشتاق علم اندوزی و خدمت هستند معرفی شود.

Sahib ibn Abbad and his Effect on Arabic and Persian Languages

Sahib was a scholar and fan of science and knowledge in a way that was expert in various sciences. He treated students who became great masters in their own and different sciences. Although he was Iranian and his language was Persian, he learned Arabic literature in a way that talked and wrote in Arabic. He was interested in learning Arabic and tried to encourage others to talk Arabic. Sahib paid special attention to Arabic poetry and literature as well as Persian. The present research attempts to introduce his active character in learning in the best way in Arabic and Persian to the ones who are familiar with two mentioned languages and are interested to learn.