مضامین درد و رنج در اشعار عبدالوهاب البیاتی و قیصر امین پور

عبدالوهاب البیاتی شاعری آزادی‌خواه و استبدادستیز است. اشعارش دارای مضامین سیاسی و اجتماعی است و نوستالژی دلتنگی بر گذشته و اسطوره پردازی و بیان غیر صریح‌اش، بیان‌گر خفقان زمانه اوست. رنج مردمان دیار خویش را با قصیده‌هایی بیان می‌کند چراکه خوف و بیم و خفقان حاکم بر جامعه آن روز البیاتی را وادار به زدن نقابی به نام سندباد می‌نماید. اما قیصر ایران در شرایط پیچیده جنگ و محاصره، آلامی که بر ملت بسیار سنگین و گران بود را همراه با آنان چشید و هم‌نوا با آنان سرود. ما در این مقاله با هدف تبیین مضامین درد و رنج در صدد آن‌ایم که اشعار قیصر امین پور و عبدالوهاب البیاتی این دو شاعر که نظاره‌گر مقاومت دو ملت بودند را با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و کتابخانه‌ای و جمع آوری اطلاعات با مراجعه به سایت‌های اینترنتی بررسی کنیم.

Concepts of Pain and Suffer in AlBayati and Kaiser Aminpour’s Poetries

Abd alWahhab AlBayati is a liberalism and anti – dictatorship poet. His poetries contain political and social concepts as well as his nostaligia to the past and mythical narration which express his era’s suffocation. He states his people’s sufferings in odes form because he is afraid of the dominant fear and horror of the society which makes AlBayati to wear a mask called Sinbad. But Kaiser of Iran not only touches the bitter conditions and tasets but also versed poetries and accompanied his nation. This article aimes to express concepts of pain and suffering by two poets Abd alWahhab AlBayati and Kaiser Aminpour who witness their nations’ resistance in analytical – descriptive and librarian method and by referring and surfing the internet websites.