تجزیه و تحلیل رابطه محافظه کاری و اصولگرایی در ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حاتمی عباس ,رهبرقاضی محمودرضا
|
|
منبع
|
توسعه اجتماعي - 1396 - دوره : 11 - شماره : 4 - صفحه:103 -130
|
|
چکیده
|
سوال اصلی مقالهی فرارو این است که چه نسبتی میان محافظهکاری و اصولگرایی در ایران معاصر وجود دارد؟ مقالهبا استفاده از تحلیل ثانویه دادههای پیمایش جهانی ارزش ها (wvs) بهدست آمده در موج پنجم، این نسبت را در قالب 4 فرضیه آزمون نموده است. در این آزمون ابتدا محافظهکاری به سه بعد فرهنگی، اقتصادی و روانشناختی دستهبندی شد و سپس ارتباط آن با اصولگرایی بررسی گردید. بر اساس یافتههای مقاله اولاً میان بعد فرهنگی محافظهکاری یا همان سنتگرایی و اصولگرایی در ایران رابطهی مثبت و معنادار دیده شد؛ ثانیاً دو شاخص محافظه کاری روانشناختی یعنی مقرراتی بودن و نیاز به امنیت بر روی گرایش به اصولگرایی تقریباً فاقد تاثیر بودند؛ ثالثاً محافظهکاری اقتصادی یا تمایل به نابرابری اقتصادی با اصولگرایی تقریباً رابطهی معکوس و پایینی داشت؛ بهگونهای که این بعد از محافظهکاری به میزان محدودی حتی باعث گرایش بیشتر به اصلاحطلبی و نه اصولگرایی دیده شد. نهایتاً و بر اساس این یافتهها میتوان گفت محافظهکاری در ایران به جای آنکه به شکل علیالحده نگرش سیاسی اصولگرایان محسوب شود، برعکس ابعاد و اجزای متجزای آن در میان حامیان دو طیف سیاسی اصولگرا و اصلاحطلب متفرق و پراکنده است. بالتبع همین پراکندگی و تفرق باعث میشود تا محافظهکاری در ایران نتواند در هیات یک ایدئولوژی منسجم، منبسط، یک دست و فراگیر ظاهر شود. به این معنا حداقل از حیث مبانی اجتماعی، محافظهکاری ایرانی قادر نیست مبانی تاسیس یک حزب سیاسی محافظهکار قوی را فراهم سازد.
|
|
کلیدواژه
|
محافظه کاری اقتصادی، محافظه کاری فرهنگی، محافظه کاری روانشناختی، اصولگرایی
|
|
آدرس
|
دانشگاه اصفهان, گروه علوم سیاسی, ایران, دانشگاه اصفهان, گروه علوم سیاسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
m.rahbarghazi@ase.ui.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|