ضرورت بازنگری در سیاست‌های تصویرگری اعتیاد در جامعه (مطالعه موردی: شهر کرج)

اعتیاد مساله‌ای با ابعاد گسترده است که مهم ترین نقطه ی تلاقی دیدگاه‌های متفاوت در ارتباط با آن مبحث پیشگیری است. در پژوهش حاضر در بخش اول با رویکردی کیفی و نگاه آسیب‌شناسی به بررسی نتایج سیاست‌های تصویرگری اعتیاد در شهر کرج پرداخته شده است، و در بخش دوم با رویکرد کمی نتایج حاصل با روش پیمایش اجتماعی مورد آزمون قرار گرفتند که داده‌های مورد نیاز این بخش بوسیله ی پرسشنامه ی محقق ساخته فراهم شدند. یافته‌ها حاکی از آن بود که سیاست‌های رایج در دهه‌های اخیر باعث شده تا تصویر اعتیاد در ذهن جوانان با ویژگی‌هایی همچون کارتن‌خوابی، خمیدگی و ژولیدگی، بی‌اراده و سست بودن، بیکاری و مساله‌ای عمدتاً متعلق به طبقات پایین، همراه باشد. این یافته با نتایج پیمایش اجتماعی نیز تایید شد به نحوی که 80 درصد از پاسخگویان چنین تصویری را در ذهن خود داشتند. باید توجه داشت که این امر نه تنها باعث افزایش ضریب پیشگیری در جامعه ی جوان ایران نشده بلکه به شکلی معکوس عمل نموده است.

Necessity to Reconsider Addiction Imaging Policies in Society (Case Study: Karaj City)

Addiction is a wide scope problem with which the cross section of different approaches is ‘prevention’. The first part of the research at hand, takes a qualitative approach and pathological view to investigate drug imaging policies in Karaj city; the second part takes a quantitative approach to test the first part’s result by Social Survey Methods. The required data for this part by researcher made questionnaire were gathered. The findings suggest that current decades’ policies has caused the addiction’s image to be associated with features like homelessness, disorderliness, aimlessness, and unemployment, and addiction to be an issue mostly related to lower classes in society. These findings were confirmed by a social survey, which includes that 80% of the respondents had similar images about addiction in mind. It must be noted that not only this image has failed to increase prevention in young population of Iran, but actually has acted in reverse.