سرمایه فرهنگی و مدارای اجتماعی (آزمون مدل میمیک)

ما در جامعه ای زندگی می‏کنیم که اعضای آن دارای اندیشه ها و رفتارهای متفاوت هستند و متناسب با هر موقعیت اجتماعی یک واکنش ویژه ای را بروز می‏دهند. یکی از اصولی که در بهبود و رشد روابط انسان با دیگران، تاثیر شگرفی دارد، مدارا و تحمل دیگران است. تحقیق حاضر با استفاده از نظریه ی منش و میدان بوردیو به دنبال بررسی تاثیر سرمایه ی فرهنگی بر ارتباطات بین فردی با تاکید بر مدارای اجتماعی و به طور خاص مدارای رفتاری می‏باشد جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی جوانان 35-18 سال شهر ساری (176996 نفر) بوده که با استفاده از فرمول کوکران، 400 نفر از آنها به‏عنوان حجم نمونه‏ی تحقیق انتخاب شده‏اند؛ همچنین داده‏های مورد نیاز تحقیق از طریق ابزار پرسشنامه به روش میدانی گردآوری شده است. تحلیل داده نیز به وسیله‏ی نرم افزارهای spssو amos انجام گردیده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه ی فرهنگی و ابعاد آن با مدارای اجتماعی (رفتاری) رابطه و تاثیر معناداری وجود دارد؛ همچنین نتایج بیانگر آن است که رابطه ی بین ابعاد سرمایه ی فرهنگی و مدارای رفتاری معنی‏دار و مثبت می‏باشد. نتایج مدل ساختاری نشان می‏دهد که ابعاد سرمایه‏ی فرهنگی 28 درصد از تغییرات مدارای اجتماعی را تبیین کرده است.