تبیین ایده پردازی خودکشی از دیدگاه نظریه فشار عمومی

امروزه خودکشی از جدی ترین و پرخطرترین آسیب های اجتماعی است که شاهد روند رو به رشد آن در میان نوجوانان و جوانان هستیم. با افزایش میزان این آسیب در میان قشر جوان جامعه ضرورت پژوهش و راهکارهای جدی جهت پیشگیری از آن بطور جدی احساس می شود. بر این اساس، هدف اصلی از تحقیق حاضر تبیین ایده پردازی خودکشی در میان دانشجویان دانشگاه مازندران بوده است. به همین منظور، از روش تحقیق پیمایشی و ابزار پرسش نامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. جمعیت تحقیق پژوهش حاضر را کلیه ی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه مازندران تشکیل داده اند که در مجموع تعداد 438 نفر از این دانشجویان به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی متناسب انتخاب شدند. یافته های تحقیق بیانگر آن است که بین دختران و پسران در ایده پردازی خودکشی تفاوت معناداری وجود دارد و پسران نسبت به دختران میزان بیشتری از ایداه پردازی خودکشی را در زندگی خود تجربه کرده اند؛ همچنین حذف محرک مثبت، حضور محرک منفی، حالات عاطفی منفی و رفتارهای انحرافی با متغیر وابسته (ایده پردازی خودکشی) رابطه ی مثبت و معناداری داشته اند. نتایج تحلیل رگرسیونی چندگانه نیز نشان می دهد که متغیرهای حالات عاطفی منفی و حذف محرک مثبت به ترتیب از بیشترین و کمترین قدرت پیش بینی کننده گی ایده پردازی خودکشی برخوردار بودند.