مشارکت به مثابه حفظ حیثیت در مقابل دیگری (مطالعه فرایند و ساختار مشارکت در تجربه آبرسانی دهستان زِلان)

موضوع پژهش، فهم و بررسی زمینه های اجتماعی و موقعیتی مشارکت در یک تجربه ی توسعه ای، یعنی فرآیند آبرسانی شش کیلومتری مردمی روستای زِلان از توابع شهرستان جوانرود است که با روش کیفی و تکنیک های مصاحبه ی عمیق و مشاهده، اطلاعات گردآوری شده و با شیوه ی گراندد تیوری (کدگذاری باز و محوری) تحلیل شده است. اگر در روایت نوسازی، مشارکت اقدامی قابل برنامه ریزی و متاثر از عوامل مشخصی چون سطح تحصیلات، درجه ی شهرنشینی و رسانه های جمعی (لرنر و راجرز) ملاحظه می شود و تسهیل گر اقدامات توسعه ای است و در روایت پساتوسعه به مثابه جعلی سرمایه-دارانه مطرود و قابل نقد است، چرا که کنشگران سوژه های منفعل گفتمان مشارکت تلقی می شوند، یافته های این پژوهش بیانگر آن است که ماهیتِ معنا و مفهومی مشارکت، اَشکال و میزان و شدّت آن و نیز نتایجی که از مشارکت حاصل می شود تابع کنش های اجتماعی و گفتگوی متقابل میان عوامل مرتبط با مشارکت است. افراد مختلف بسته به نیاز، منافع، جایگاه اجتماعی و رسمی و باورهای اخلاقی و دینی خود می توانند بر ابعاد این پدیده تاثیر بگذارند. مشارکت جمعی جامعه ی مورد مطالعه، علاوه بر حفظ و بقای زیستی و هویتی خویش، اقدامی جهت اثبات خوداتکایی و حفظ آبرو و حیثیت در مقابل روستاهای همجوار از یک طرف، و نوعی اعتراض در مقابلِ عدم انجام به موقع یک اقدام فوری توسط مسیولان ادارات از طرف دیگر، بوده است.