نسبت سرمایه اجتماعی و قانون پذیری در آرا سه نسل از جامعه شناسان

هم سرمایه ی اجتماعی و هم قانون پذیری، هر دو پدیده هایی جامعه-زاد و جامعه زی هستند؛ از این رو، با توجه به چنین خاستگاه مشترکی، می-توان نسبتی بین آنها قایل شد. مقاله ی حاضر به تحلیل نظری رابطه ی این دو مفهوم در آرا سه نسل از جامعه شناسان پرداخته است. بر اساس یک رویکرد تطبیقی، در آرا جامعه شناسان موردنظر، این نتیجه، حاصل گردیده که، مکانیسم شکل گیری سرمایه ی اجتماعی و فرآیند نهادینه شدن قانون-پذیری در ایده ی نسل اول، خصلتی، نظم گرایانه و ساختاری داشته در نسل دوم، رد پای کنش گر در کنار الزام ساختاری و در نسل سوم علاوه بر این دو عامل (ساختار و کنش)، عنصر تضاد نیز دیده می شود. به سخن دیگر، هر قدر از نسل اول جامعه شناسان به نسل های بعدی می رسیم، هم چند سبب بینی و هم واقع گرایی در خصوص مفاهیم فوق و نسبت آنها با هم در آرای آنان به چشم می خورد.