دینداری و رفتارهای پرخطر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی میزان دینداری و رفتارهای پرخطر دانشجویان دانشگاه سراسری یزد انجام‌گرفته است. چارچوب نظری تحقیق، برگرفته از نظریات «کنت»، «وبر»، «واخ»، «لو ونتال و کالت» و «گلاک و استارک» است. این پژوهش با روش توصیفی و در قالب یک طرح پیمایشی و مقطعی انجام شد. داده‌های تحقیق، از 320 نفر از دانشجویان (160 دختر و 160 پسر) که در دانشگاه سراسری یزد اشتغال به تحصیل داشتند، جمع‌آوری شد. این افراد، با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب انتخاب شدند. ابزار سنجش رفتارهای پرخطر عبارت بود از مقیاس خطرپذیری جوانان ایرانی. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری spss و lisrel مورد تحلیل قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری، همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که رفتارهای پرخطر (شاخص کل)، مواد مخدر، الکل، سیگار، خشونت، رفتار جنسی، رابطه با جنس مخالف و رانندگی خطرناک تفاوت معناداری بین زنان و مردان وجود دارد که در مردان بطور معنی‌داری از زنان بیشتر است. همچنین رفتارهای پرخطر (شاخص کل)، سیگار و رانندگی خطرناک تفاوت معناداری بین مجردها و متاهل‌ها وجود دارد که در مجردها بطور معنی‌داری از متاهل‌ها بیشتر است. آزمون آماری پیرسون نیز نشان داد که بین مولفه‌های رفتار پرخطر با میزان دینداری رابطه ی منفی و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل معادلات ساختاری نیز بیانگر این است که میزان تاثیر دینداری بر رفتارهای پرخطر، 54/0- است که نشان‌دهنده ی رابطه ی معکوس این دو متغیر است یعنی افزایش دینداری باعث کاهش رفتار پرخطر ‌شود. بطور کلی نتایج این پژوهش بر نقش مهم دینداری بر کاهش رفتارهای پرخطر تاکید می کند.