بررسی جامعه‌شناختی گرایش به قومیت‌گرایی در آذربایجان از منظر پان‌ترکیست‌ها

پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد تفسیرگرایی اجتماعی به بازسازی معنایی تغییرات در گرایش به هویت ملی در آذربایجان از منظر پان‌ترکیست‌ها می‌پردازد. در دوره‌ی قاجار و پیش از آن آذری‌ها خود را کاملاً ایرانی می‌دانستند و همیشه در حفاظت از مرزهای کشور پیشگام بودند. ولی با روی کار آمدن دولت اقتدارگرای پهلوی و سیاست‌ها و فعالیت‌های وی باعث شکل‌گیری تغییراتی در نگرش به هویت ملی و همچنین گرایش به هویت قومی ‌در آذربایجان شد. روش‌شناسی این پژوهش کیفی است و با استفاده از قوم‌نگاری و تکنیک مشاهده و مصاحبه‌ی عمیق، داده‌ها جمع‌آوری شد. یافته‌ها تحقیق شامل هشت مقوله‌ی زیر است: متعین‌های ساختاری، رابطه‌ی دوسویه، گرایش به هویت ملی، شکل‌گیری دولت اقتدارگرا، محرومیت فرهنگی، محرومیت اقتصادی، محرومیت سیاسی، توهین رسانه‌ای و گرایش به هویت قومی (پان‌ترکیسم). مقوله‌ی هسته‌ی تحقیق هم تغییر نگرش به هویت ملی است که مقولات عمده‌ی بالا را در بر می‌گیرد. در پایان تحقیق ارتباط این مقوله‌ها در قالب یک مدل زمینه‌ای شامل بعد شرایط، تعاملات و پیامدها ارائه شده است.

The Sociological Study of Ethnocentrism in Iranian Azerbaijan from the PanTurkists’ Point of View

The present research paper examines the tendency towards PanTurkism in Iranian Azerbaijan from the PanTurkists’ point of view. In Gajar era, Iranian Azeris regarded themselves as pure Iranians and defended Iran’s northwest borders. The formation of authoritarian Pahlavi government in the twentieth century helped to change this positive attitude towards the Iranian central government. Our methodology is a qualitative and we used the ethnography, observation, and deep interview to collect the data. The findings were the following categories: structural determent, interaction, attitudes towards the national identity, authoritarian government, cultural deprivation, economic deprivation, political deprivation, media insult, and PanTurkism.