بررسی آسیب‌شناسی وضعیت اقتدار پیرسالاری و اقتدار مدنی در عرصه عمومی ‌و پیامدهای آن، با رویکرد به نزاع‌های دسته‌جمعی (مطالعه موردی: شهرستان‌های باغملک و رامهرمز)

هدف از این مقاله بررسی وضعیت اقتدار با تاکید بر نزاع‌های دسته‌جمعی و تحقیقی توصیفی است. گردآوری اطلاعات از روش اسنادی و مطالعه روی 100 مورد نزاع جمعی به‌عنوان نمونه، 40 مورد باغملک و 60 مورد در رامهرمز صورت گرفته است.دیگر نمونه‌ی تحقیق 16 مورد برگزاری گردهماییبا تمایل قومی‌و مدنی در باغملک و 19 مورد در رامهرمز صورت گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که پیامد نزاع از جمله قتل در روستاهای باغملک بیش از شهر و برابر 81/25 درصدمی‌باشد. یافته‌هاوضعیت نزاع در شهر رامهرمز را 75 درصد و پیامد نزاع از جمله قتل در شهر را برابر با 88/95 درصد نشان می‌دهد. نکته‌ی حائز اهمیت اینکه وضعیت نزاع و پیامد نزاع به ترتیب در شهر رامهرمز و روستاهای باغملک، بیش از شهر باغملک و روستاهای رامهرمز نگران‌کننده است. یافته‌هاگرایش به طایفه در شهرستان باغملک و رامهرمز را بیش از 63 درصد در مقابل37 درصد گرایش به نهادهای مدنی نشان داده‌اند. با اینکه نقش میانجی «اقتدار پیرسالاری» رو به دگرگونی رفته است، اما نتایج نشان داده‌اند که تمایل به طایفه‌گرایی پررنگ‌تر، نزاع و خشونت رو به افزایش و توسعه‌ی مدنی پایدار کمرنگ‌تر بوده است. در نتیجه عرصه‌ی عمومی‌با وضعیت«پاندولی» و بعضاً «تعلیق اقتدار» و با کاهش سرمایه‌ی اجتماعی گرفتار است. با ادامه‌ی چنین وضعیتی بروز نزاع وخشونت دور از انتظار نخواهد بود. وضعیتی که نگران‌کننده و قابل هشدار است.