گونه شناسی و تحلیل آسیب های اخلاقی تبلیغ دین

اخلاق یکی از عناصر موثر در فعالیت های اجتماعی است و در موفقیت تبلیغ دینی هم نقش اساسی دارد. موضوع این پژوهش «اخلاق تبلیغ دین» و محور اصلی آن «آسیب های اخلاقی موجود در عرصۀ تبلیغ دین» است. این تحقیق با استفاده از دو روش کتابخانه ای و میدانی کوشیده به این پرسش اساسی پاسخ دهد که آسیب های اخلاقی موجود در عرصۀ تبلیغ دین کدام‌اند، بر چند گونه اند و علل و زمینه های پیدایش آن‌ها چیست. اهم یافته های پژوهش عبارتند از: اوّلاً، آسیب های اخلاقی موجود در عرصۀ تبلیغ دین به دو گونۀ اصلیِ فردی و سازمانی تقسیم می‌شوند؛ ثانیاً، ضعف اعتقادات دینی خود مبلّغان، کم برخورداری از انگیزه های عالی و ورود به عرصۀ تبلیغ قبل از کسب آمادگی های لازم، از مهم ترین علل و زمینه های بروز آسیب های اخلاقی فردی در عرصۀ تبلیغ دین هستند و ثالثاً، مهم ترین علل و زمینه های بروز آسیب های اخلاقی سازمانی عبارتند از: نبودن تشکیلات مدیریتی قوی و کارآمد در راس سازمان های تبلیغی دینی، فقدان منشورهای اخلاقی سازمانی، برخورد سطحی و شعاری با اخلاق سازمانی و بی‌توجهی به آموزش و ترویج اخلاق در سازمان و نهادینه نشدن اخلاق در فرهنگ سازمانی.