نظارت خانواده بر اطلاعات و ارتباطات فرزندان در شبکه‌های اجتماعی از منظر اخلاق

فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی و دسترسی آسان به آن‌ها موجب بروز آسیب‌های زیادی در  نهاد خانواده شده است. برخی از این آسیب‌ها مستقیماً بر فرزندان تاثیر می‌گذارند که از آن‌جمله می‌توان به کلاه‌برداری، هک، ارتباط با افراد ناسالم، ارتباط با جنس مخالف و... اشاره کرد. خانواده‌ها وظیفه دارند در حد امکان با دور نگه‌داشتن فرزندان خود از این آسیب‌ها، امنیت آنان را فراهم کنند، گاهی این وظیفه، سرپرستان را ملزم می‌کند اطلاعات و ارتباطات فرزندان خود را بدون اجازۀ آن‌ها رصد کنند. البته این نوع نظارت، نقض حریم خصوصی فرزندان است. رعایت مرزبندی حریم خصوصی از یک‌سو و حفظ امنیت و آرامش خانواده ازسوی‌دیگر، موجب شده تا میان این دو وظیفه، یعنی حفظ امنیت خانواده و نقض‌نکردن حریم خصوصی، تعارض ایجاد شود. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و با رجوع  به منابع اصیل اسلامی، در پی پاسخ به این سوال است که اصل اهم نسبت ‌به مهم در این مسئله کدام است و وظیفۀ خانواده چیست؟درنهایت، با تمسّک به تقدّم امر دارای مصلحت بیشتر و با توجه به اینکه حفظ امنیت فرزندان و خانواده با اهداف اخلاقی و حفظ آبروی افراد مطابقت بیشتری دارد،  حفظ امنیت خانواده، اصل اهم شناخته شد.