تاثیر ملاقات برنامه‌ریزی شده بر دیدگاه پرستاران و خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه جنرال

زمینه و هدف: بستری شدن در بخش‌های مراقبت ویژه به عنوان یک بحران برای بیمار و خانواده بوده و شرایط بحرانی بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه یا امکان مرگ آنها در این بخش‌ها، نیاز به ملاقات خانواده‌هایشان را ضروری می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی ملاقات برنامه‌ریزی شده بر دیدگاه پرستاران و خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه جنرال انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که 60  پرستار شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه و 197 نفر از خانواده بیماران بستری در این بخش به شیوه در دسترس در سال 1398 انتخاب و انجام شد. ابزار بررسی شامل فرم ثبت اطلاعات دموگرافیک جهت دستیابی به اطلاعات دموگرافیک پرستاران، پرسش‌نامه baviq جهت بررسی دیدگاه پرستاران و پرسش‌نامه ارزیابی نگرش خانواده بیماران بستری در این بخش است. در این پژوهش از خانواده بیماران خواسته شد تا به مدت شش روز بر بالین بیمار حضور یابند و اقدامات آموزش داده شده را انجام دهند. قبل و بعد از مداخله خانواده‌ها پرسش‌نامه ارزیابی نگرش خانواده بیماران را تکمیل نمودند. هم چنین قبل از شروع و بعد از اتمام طرح پرسش‌نامه baviq توسط پرستاران تکمیل شد. یافته‌ها: در این مطالعه 68.3 درصد پرستاران زن، 48.3 درصد در گروه سنی 30-45 سال، 56.7 درصد متاهل، 45 درصد پیمانی و 81.7 درصد شیفت‌های در گردش داشتند. دیدگاه پرستاران قبل و بعد از مداخله معنی‌دار بود (p<0.001) ولی نگرش خانواده بیماران به ملاقات برنامه‌ریزی شده معنی‌دار نبود (0.375=p).نتیجه‌گیری: پرستاران نسبت به حضور خانواده‌های بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه دیدگاه مطلوب دارند و زمینه برای حضور خانواده بیماران وجود دارد ولی خانواده بیماران دیدگاه منفی را گزارش کردند. بنابراین پیشنهاد می‌شود، شرایطی فراهم شود تا با آموزش‌های داده شده به خانواده‌ها از نظر روحی آماده شوند و با تاثیرات مثبت حضور بر بالین بیمار خود آشنا شوند.

The Effect of Scheduled Appointments on the Views of Nurses and Families of Patients Admitted to the General Intensive Care Unit

Background and Aim: Admission in intensive care units is a crisis for the patient and family and the critical condition of patients admitted to intensive care units or the possibility of their death in these wards necessitates the need for their families’ visits. This study aimed to investigate the effect of scheduled visitation from the perspective of nurses and families of patients admitted to the general intensive care unit.Methods: The present study was conducted using a quasiexperimental design in 2019. The participants were 60 nurses working in adult intensive care units and 197 families of patients admitted to the ICU who were selected by convenience sampling. The instruments used to collect the data were a demographic information registration form to record the nurses’ demographic data, the Beliefs and Attitudes Visitation Questionnaire (BAVIQ) to assess the nurses’ beliefs, and the Attitudes Evaluation Questionnaire to survey the families of patients admitted to the intensive care unit. In this study, patients’ families were asked to be present at the patient’s bedside for 6 days and perform the trained procedures. The patients’ families completed the Attitudes Evaluation Questionnaire before and after the intervention. The nurses also completed the BAVIQ questionnaire before and after the research project.Results: The results showed that 68.3% of the nurses were female, 48.3% were in the age group of 3045 years, 56.7% were married, 45% of them were working contractually, and 81.7% were working in rotating shifts. Besides, the results of the paired samples ttest showed that the nurses’ views about visitation were significantly different before and after the intervention (p<0.001).However, the Patients’ family attitudes had not significantly different views toward scheduled visitation before and after the intervention (Pvalue=0.375).Conclusion: The present study suggested that the nurses had positive views about the presence of families of patients admitted to the intensive care unit and there is a conducive context for the presence of the patients ’families. However, the patients’ families reported a negative view. Accordingly, some measures must be taken to prepare the families emotionally with the training given to them and make them familiar with the positive effects of attending their patient’s bedside.