تاثیر دهان شویه کلرهگزیدین گلوکونات در پیشگیری از بروز پنومونی مرتبط با تهویه مصنوعی دیررس و اثر متقابل آن با شدت بیماری

اهداف: کلونیزاسیون دستگاه تنفسی-گوارشی و آسپیراسیون ترشحات آلوده به دستگاه تنفسی تحتانی دو فرآیند مهم در بیماریزایی عفونی مرتبط با٠% در پیشگیری از بروز پنومونی مرتبط با تهویه مصنوعی / تهویه مصنوعی هستند. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر دهانشویه کلرهگزیدین گلوکونات ٢دیررس و اثر متقابل آن با شدت بیماری بود.روشها: در این کارآزمایی بالینی، ٨٠ بیمار تازه بستریشده در بخش مراقبت ویژه عمومی بیمارستان لقمان حکیم به روش نمونهگیری در دسترسانتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه مداخله دو بار در روز دهانشویه کلرهگزیدین و گروه کنترل دوبار در روز دهانشویه باسرم نمکی دریافت کردند. پنومونی بهوسیله نسخه تعدیلشده معیار بالینی پنومونی تشخیص داده شد. از آزمونهای مجذور کای، دقیق فیشر و تیزوجی برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.١٦ % کل بیماران به پنومونی دیررس مبتلا شدند (بهترتیب ٥ و ٢٥ % در گروه های مداخله و کنترل). آزمون دقیق فیشر اختلاف معنی داری / یافته ها: ٢٥٢٦ و در گروه سرم نمکی / میانگین نمره شدت بیماری در گروه کلرهگزیدین ٤١ .(p<٠/ بین دو گروه از نظر ابتلا به پنومونی دیررس نشان داد ( ٠٥بیماران با شدت بیماری بالاتر در گروه کلرهگزیدین به پنومونی مبتلا نشدند. .(p<٠/ ٢٣ بود که از نظر آماری اختلاف معنیداری داشتند ( ٠٠١ /٩٥نتیجه گیری: پاکسازی انتخابی دستگاه گوارش با دهانشویه دو بار در روز محلول کلرهگزیدین در پیشگیری از پنومونی تفاوتی با سرم نمکی ندارد، امامی تواند سبب کاهش بروز پنومونی دیررس شود و در بیماران با وضعیت جسمانی بدتر موثر است.