عوامل موثر بر میزان خستگی مبتلایان به نارسایی مزمن کلیه تحت درمان با همودیالیز

اهداف: خستگی از شایعترین عوارض جانبی است که بهعنوان یکی از مهمترین تنیدگیزاها شناخته شده و بهصورت شکایت ناتوانکننده بیانمیشود. این پژوهش با هدف تعیین عوامل موثر بر میزان خستگی در بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شد.روشها: این پژوهش توصیفی همبستگی در یکی از دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران در سال ۱۳۸۸ انجام شد. ۵۶ بیمار همودیالیزیبهروش نمونهگیری آسان در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها مقیاس شدت خستگی و پرسشنامه اطلاعات فردی مبنی بربا استفاده از آزمونهای تی spss خصوصیات جمعیتشناختی، اطلاعات مربوط به بیماری و یافتههای پاراکلینیکی بود. دادهها در نرمافزار 14زوجی و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.۵ بود. زنان، افراد بیوه و فاقد شغل خستگی بالاتری را گزارش نمودند. با کاهش سطح تحصیلات / یافتهها: میانگین خستگی در کل نمونهها ۱و درآمد و نیز افزایش سن، سابقه دیالیز و ابتلا به نارسایی مزمن کلیه ، میزان خستگی افزایش یافت؛ این تفاوتها فقط بر حسب جنس، درآمد۱۲ گرم بر دسیلیتر، فشارخون سیستولی بالاتر از ۱۶۰ - و سابقه ابتلا به نارسایی مزمن کلیه معنیدار بودند. در افراد دارای هموگلوبین ۱۴۱ کیلوگرم طی دیالیز، میزان خستگی کمتر اما -۱/ ۶ میلیگرم بر دسیلیتر با کاهش وزن حدود ۵ - میلیمترجیوه، اوره کمتر از ۳۰ و کراتینین ۸غیرمعنیدار مشاهده شد.نتیجهگیری: بیشتر بیماران دیالیزی از میزان بالای خستگی رنج میبرند. بهمنظور ارتقای کیفیت زندگی این بیماران، لزوم آگاهی بیشترمراقبان بهداشتی از نحوه تعیین میزان خستگی، شیوع، عوامل خطر، عوارض و استراتژیهای کاهنده خستگی، احساس میشود.