مقایسه روش‌های پرکردن پیکسل‌های فاقد داده در تصاویر ماهواره لندست 7 etm+ در برآورد نقشه ضریب گیاهی

داده های ماهواره ای لندست 7 etm+ به طور گسترده ای در مطالعات پوشش گیاهی و توزیع مکانی ضریب گیاه در مقیاس منطقه ای و جهانی استفاده می شوند اما شکست تصحیح کننده خط اسکن (slc) در سال 2003 تا حد زیادی سودمندی آن را کاهش داده است. علاوه بر این، شکست مذکور دائمی است و تلاش های متعاقب آن برای بازیابی تصحیح کننده خط اسکن ناموفق بوده، بنابراین راه لازم و عملی برای رسیدگی به این مشکل پر کردن پیکسل های فاقد داده در تصایر slcoff است. اگرچه روش های پیشنهادی مختلفی برای پر کردن شکاف ها وجود دارد اما کیفیت تصاویر پر شده در مناطق ناهمگن هنوز هم برای بیشتر برنامه های کاربردی رضایت بخش نیست. این پژوهش به مقایسه دو روش زمین آماری و استفاده از داده های کمکی مودیس برای پر کردن شکاف ها در تصاویر slcoff در تصویر لندست 7 etm+ و با هدف برآورد مقادیر ضریب گیاهی گیاه برنج در بخش شرقی واحد عمرانی f1 از شبکه آبیاری و زهکشی سفیدرود پرداخته است. نتایج نشان داد که برآوردها در روش idw با مقدار nrmse برابر 09/6 درصد دارای بیشترین دقت بوده و روش های fgmad و fad به ترتیب با مقدار nrmse برابر 75/14 و 97/14 در رتبه های بعدی از نظر دقت برآورد قرار می گیرند. روش fdcad، کم ترین دقت را در برآوردها داشت.