ارزیابی آسیب‌پذیری آب زیرزمینی با استفاده از روش‌های ترکیبی دراستیک اصلاح‌شده، رگرسیون لجستیک و تحلیل سلسله مراتبی ‌دراستیک (دشت هشتگرد)

نحوه انتقال آلاینده‌ها به آب زیرزمینی از نظر موقعیت مکانی و سرعت انتقال آلاینده، متفاوت است که شناسایی این مناطق و مدیریت اصولی آن‌ها برای انواع کاربری‌ها، با توجه به حساسیت آن‌ها در انتقال آلودگی ضروری است. روش دراستیک از جمله روش‌های هم‌پوشانی تهیه نقشه حساسیت به آلودگی است که هفت پارامتر اصلی در انتقال آلودگی به سفره آب زیرزمینی و پخش آلودگی در آن دخالت داده می‌شود. با توجه به اثرات محلی پارامترهای مختلف ورودی مدل دراستیک، نیاز با اصلاح ضرایب و نوع داده‌های ورودی می‌باشد که با توجه به شرایط منطقه و مطالعات جامع و متعدد در دشت هشتگرد، اقدام به بررسی آسیب‌پذیری دشت به روش دراستیک اصلاح‌شده، رگرسیون لجستیک و تحلیل سلسله مراتبی دراستیک گردید. علاوه بر پارامترهای ورودی روش دراستیک، کاربری اراضی نیز با توجه به نقش آن در تولید آلودگی و همچنین اثرات انسانی وارد محاسبات گردید. در قسمت غربی دشت یک آبخوان تحت فشار وجود دارد که اکثر تغذیه این آبخوان از قسمت‌های شمالی دشت می‌باشد و این قسمت در اعتباریابی خروجی مدل دراستیک با نیترات و همچنین مدل‌های ترکیبی به دلیل مغایرت با پیش‌فرض‌های مدل دراستیک حذف گردید. در اعتباریابی شاخص‌های آسیب‌پذیری، همبستگی اسپیرمن به ترتیب برای دراستیک معمولی، دراستیک اصلاح‌شده، رگرسیون لجستیک و تحلیل سلسله مراتبی دراستیک برابر 79/0، 84/0، 86/0 و 91/0 محاسبه گردید که روش تحلیل سلسله مراتبی دارای بالاترین ضریب همبستگی است.