استفاده از مدل SIMETAW جهت شبیه سازی متغیرهای اقلیمی و بررسی اثر تغییر اقلیم بر تبخیر-تعرق پتانسیل (مطالعه موردی: مشهد)

مدل های متعددی بمنظور شبیه سازی داده های هواشناسی با رهیافت های گوناگون توسعه یافته اند، که دقت آنها در تولید داده های هواشناسی یکسان نیست. در این مطالعه از مدل simetaw جهت تولید داده های هواشناسی روزانه از روی متوسط های بلند مدت ماهانه و نیز برآورد تبخیر-تعرق پتانسیل در دوره پایه 2004-1961 و دو سناریوی اقلیمی انتشار گازهای گلخانه ای a2 و b2 از خروجی های مدل گردش عمومی جو hadcm3 برای دو دوره آتی 2050-2020 و 2050-2080 در ایستگاه مشهد استفاده شد. نتایج مقایسه مقادیر روزانه شبیه سازی شده و مشاهده شده در دوره پایه قابلیت مناسب مدل در شبیه سازی دمای حداقل (979/0= r2)، دمای حداکثر (991/0= r2)، دمای نقطه شبنم (789/0= r2)، سرعت باد (798/0 = r2)، بارش (452/0= r2) و تبخیر-تعرق پتانسیل ماهانه (991/0= r2) را نشان داد. تبخیر-تعرق پتانسیل به طور متوسط در دوره های 2020-2050 و 2080-2050 به ترتیب 35/5 و 49/10 میلیمتر در ماه تحت سناریوی a2 و 54/3 و 08/8 میلیمتر در ماه تحت سناریوی b2 نسبت به دوره پایه افزایش خواهد داشت. در مجموع، این مدل جهت برآورد تبخیر-تعرق، تکمیل خلا های آماری داده ها و بررسی اثرات تغییر اقلیم قابل توصیه است. برای دست یابی به نتایج دقیق تر، مدل بایستی در سایر اقالیم مورد ارزیابی قرار گیرد.