تاثیر تیمارهای زیستی و عناصر غذایی بر پاسخ‌های مورفوفیزیولوژیکی و جذب عناصر در گیاه گوجه‌فرنگی (lycopersicon esculentum mill)

به ‌منظور بررسی تاثیر تیمارهای زیستی و عناصر غذایی بر خصوصیات رشدی و جذب عناصر غذایی در گیا ه گوجه فرنگی، آزمایشی در شرایط گلخانه و در قالب طرح کاملاً تصادفی به ‌صورت فاکتوریل انجام شد. تیمارها شامل: شاهد (f0)، عرف مصرف کود توسط کشاورز (f1)، سطح بهینه عناصر بر اساس آزمون خاک (f2)، کود تجاری محرک رشد ریشه (f3)، سطح بهینه عناصر + مصرف نیتروژن، فسفر، روی و سیلیسیم به میزان دو برابر توصیه (f4) و کودهای زیستی: شاهد (bf0)، pgpr (bf1)، مایکوریز آربسکولار (bf2)، ورمی کمپوست (bf3) و بسته زیستی (bf4) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمارها فقط بر وزن خشک اندام هوایی معنی دار بود. کاربرد f4bf4 و f2bf4 وزن خشک اندام هوایی را به ترتیب %122 و %121 نسبت به شاهد (f0bf0) افزایش داد. کاربرد bf4، مساحت سطح برگ را %55 و کاربرد f4، شاخص کلروفیل برگ (spad) را %29 نسبت به شاهد افزایش داد و بهترین تیمارها در افزایش این صفات بودند. در بین تیمارهای زیستی کاربرد bf4 میزان جذب عناصر نیتروژن، فسفر، پتاسیم و سیلیسیم در اندام هوایی را به ترتیب %108.4، %224.7، %115.6 و %226.3 و در بین تیمارهای شیمیایی مصرف f4 جذب این عناصر را به ترتیب %58.7، %14.9، %25.1 و %158 نسبت به شاهد افزایش داد. نتایج این تحقیق نشان داد که در خاک‎های با ph نسبتاً بالا، با مصرف سطح بهینه عناصر غذایی و حتی سطوح بالاتر از آن همراه با کود ورمی کمپوست می توان رشد و جذب عناصر غذایی را در گیاه گوجه فرنگی به ‌طور موثری بهبود بخشید.

Nutritional and Morphophysiological Responses of Tomato Plant (Lycopersicon esculentum Mill) Affected by Biological and Chemical Fertilizers

The present study was carried out to investigate the effects of biological and chemical fertilizers on morphophysiological characteristics and nutrients uptake in tomato plant (Lycopersicon esculentum Mill). A factorial trial arranged in a completely randomized design was carried out under greenhouse conditions. Treatments consisted of five levels of  chemical fertilizers applied as: control (F0), fertilizer traditionally used (F1), soiltestbased optimum nutrients levels (F2), commercial root stimulant (F3), optimum nutrients levels + application of N, P, Zn and Si by the rate of twofold of the optimum levels (F4) and five levels of  biological fertilizers including: control (BF0), PGPR (BF1), arbuscular mycorrhiza fungi (BF2), vermicompost (BF3), and biological package (BF4).The results indicated that the interaction effect of treatments was significant only for shoot dry weight. F4BF4 and F2BF4 treatments increased shoot dry weight up to 122% and 121% compared to the control (F0BF0), respectively. The application of BF4 incresed the leaf area 55% and the application of F4 increased SPAD chlorophyll index 29% as compared to the control and they were the best for increasing such properties.  Among the biological treatments, the application of BF4 increased the uptake of N, P, K and Si in the shoot by 108.4, 224.7, 115.6 and 226.3%, respectively, and among the chemical treatments, the application of F4 increased the uptake of these elements by 58.7%, 14.9% 25.1% and 158% in comparison with control, respectively. The results of this study showed that in the soils with high pH, the nutrients uptake of tomato plant can be effectively improved via integrated application of vermicompot and chemical fertilizers under both optimum and even higher levels.