بررسی پیامد نیترات و شوری، غلظت آلاینده و جمعیت میکروبی بر تجزیه زیستی Btex در محیط میکروآئروفیلیک

علی‌رغم پژوهش‌های فراوان انجام‌شده در زمینه تجزیه‌زیستی btex، تحقیقات اندکی در زمینه بهینه‌سازی شرایط محیطی برای تجزیه‌زیستی این آلاینده با توجه به عوامل تاثیرگذار صورت گرفته است. هدف از این مطالعه تجزیه btex توسط ریزجانداران جدا‌شده از خاک و بررسی تاثیر عواملی همچون نیترات، btex، شوری و جمعیت میکروبی و بهینه‌سازی شرایط برای تجزیه می‌باشد. به منظور شناسایی ریز‌جانداران مناسب برای تجزیه btex در مرحله اول جداسازی و خالص‌سازی باکتری مناسب از خاک آلوده به مواد نفتی انجام شد. سپس غلظت نیترات، غلظت btex، شوری و جمعیت سلولی به‌صورت متغیرهای مستقل به منظور بهینه‌سازی شرایط تجزیه توسط باکتری فوق در نظر گرفته شد. در نهایت یک مدل چندجمله‌ای توسط نرم‌افزار design expert برای تجزیه با %85r2= پیشنهاد شد. تحقیق حاضر نشان داد که باکتری جداسازی شده برای تجزیه btex مناسب و با استفاده از معادله حاصل می‌توان شرایط را برای تجزیه‌زیستی با کارایی بالاتر مهیا نمود. نتایج نشان داد که غلظت اولیه btex و نیترات در تجزیهbtex  معنی‌دار است، بطوریکه با افزایش غلظت btex به مقدار 200 میلی‌گرم بر لیتر، 4.2 درصد و همچنین با کاهش غلظت نیترات به مقدار 400 میلی‌گرم بر لیتر 9 درصد کاهش در تجزیه btex مشاهده شد.

The Effect of Nitrate, Salinity, Pollutant Concentration and Cell Mass on BTEX Degradation in Microaerophilic Environment

Despite of numerous studies on BTEX biodegradation, a few researches has been conducted to optimize the environmental conditions for biodegradation of this pollutant considering the effective factors. The objective of this study was to investigate the effect of environmental factors such as nitrate, salinity and cell mass (the isolated bacterium from the soil) on BTEX degradation and to optimize the environmental conditions for biodegradation. In order to identify the appropriate microorganism for BTEX degradation, isolation of the bacterium from the oil contaminated soil was performed firstly. Then the nitrate, salinity, cell mass and BTEX concentrations were considered as independent variables to optimize BTEX degradation conditions by the isolated bacterium. Finally, a quadratic polynomial mathematical model was suggested by the Design Expert software (R2=0.85). This research showed that the isolated bacterium is able to degrade BTEX and the proper condition for degradation can be achieved by applying the abovementioned model. Results showed that the effect of BTEX and Nitrate concentration on BTEX degradation is significant. So that increasing BTEX concentration to the extent of 200 ppm and decreasing nitrate concentration to the extent of 400 ppm reduced BTEX degradation to 4.2% and 9%, respectively.