تعیین بهره‌وری مصرف آب در سامانه‌های آبیاری سطحی و بارانی گندم (مطالعه موردی بهبهان)

این تحقیق با هدف مطالعه‌ای میدانی برای اندازه گیری مستقیم و مزرعه ای آب مصرفی گندم تحت مدیریت کشاورزان در یک فصل زراعی (96-1395) در 21 مزرعه از مزارع شهرستان بهبهان انجام شد. مقادیر اندازه گیری شده با نیاز آبی خالص به روش پنمن مانتیث (سند ملی به‌روز شده) و همچنین با مقادیر سند ملی آب مقایسه گردید. نتایج نشان داد که راندمان کاربرد مزرعه از 22.7 تا 99.7 درصد در نوسان بود. میانگین بهره وری مصرف آب گندم در مزارع با سامانه آبیاری بارانی و سطحی در شهرستان بهبهان معادل 0.92 کیلوگرم بر مترمکعب بود. بالاترین مصرف آب در مزارع زیرپوشش چشمه ها به میزان 4626 مترمکعب بر هکتار به ثبت رسید. نتایج مقایسه میانگین نیاز آبی در آزمون تی (ttest) نشان داد که میانگین سند ملی و به روز شده به ترتیب با 483.4 و 455.0 میلی متر در کل دوره رشد، اختلاف معنی‌داری با هم داشتند. ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که روند تغییرات حجم آب مصرفی، تغییراتی معنی‌داری در سطح 1 درصد و غیر هم‌راستا با روند تغییرات شاخص راندمان کاربرد و بهره وری مصرف آب داشت. هرچه دبی مزرعه و حجم آب مصرفی افزایش یابد بهره وری مصرف آب کاهش پیدا می کند