تخمین تابع تولید آبن-یتروژن دانه سویا

با توجه به محدودیت منابع آب، کم‌آبیاری می‌تواند یکی از روش‌های مناسب در این شرایط باشد. هدف این پژوهش بهینه‌سازی مصرف آب و تعیین حد بهینه نیتروژن به‌صورت همزمان می‌باشد. در این پژوهش دو راهبرد کم‌آبیاری 75 (i2)، 50 (i3) و 25 (i4) درصد آب مورد نیاز و آبیاری کامل (i1) و تیمارهای مختلف نیتروژن با کاربرد 150 (n1)، 112.5 (n2) و 75 (n3) کیلوگرم در هکتار مورد استفاده قرار گرفت. بهینه‌سازی آب و نیتروژن نشان داد که از میان توابع تولید خطی ساده، تابع کاب داگلاس، درجه دومو متعالی، تابع تولید مناسب سویا، مدل متعالی می‌باشد. میزان بهینه آب و نیتروژن تحت شرایط تنش آبن-یتروژن برای گیاه سویا در دو سال به ترتیب 230 و 216.5 میلی‌متر آب و 150 کیلوگرم نیتروژن برآورد شد. نتایج نشان داد، تیمار n3 در حالت کم‌آبیاری i2 نسبت به روش آبیاری کامل، 33.28% افزایش تولید داشته است.