تاثیر سطوح مختلف پساب و آب مغناطیسی شده بر عملکرد و بهره‌وری مصرف آب در آبیاری ذرت و برخی خصوصیات فیزیکی خاک

در پژوهش حاضر، اثر کاربرد سطوح متفاوت پساب و مخلوط آب و پساب مغناطیسی بر عملکرد، اجزای عملکرد و بهره‌وری مصرف آب در گیاه ذرت رقم ماکسیما و هم چنین برخی خصوصیات فیزیکی خاک مورد بررسی قرار گرفت. تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار، از خرداد ماه تا مهر ماه سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان انجام شد. پساب مورد نیاز از تصفیه‌خانه شهر زنجان تهیه شده و در 5 سطح شامل صفر درصد (آب چاه به ‌عنوان شاهد)، 25، 50، 75 و 100 درصد به کرت‌ها داده شد. تیمار مغناطیسی در دو سطح شامل عبور و عدم عبور اختلاط آب و پساب از میدان مغناطیسی بود. میدان مغناطیسی با استفاده از سیم لوله با شدت 0.1 تسلا ایجاد شد. بر اساس نتایج، سطوح متفاوت پساب بر سطح برگ گیاه و محتوای نسبی آب برگ اثر معنی‌دار نداشت. در بین تیمارهای سطوح پساب، بیش‌ترین وزن تر کل و بهره‌وری مصرف آب در وزن تر کل در تیمار 100 درصد پساب حاصل شد که با تیمار شاهد به ترتیب 23.9 تن در هکتار و 7.6 کیلوگرم بر مترمکعب اختلاف داشت. این اختلاف در تیمارهای مخلوط آب و پساب مغناطیسی و غیرمغناطیسی به ترتیب 14.6 تن در هکتار و 4.7 کیلوگرم بر مترمکعب بود که از نظر آماری اختلاف‌ها معنی‌دار شد. در این پژوهش، تاثیر سطوح متفاوت پساب بر هیچ کدام از خصوصیات فیزیکی خاک در عمق 3015 سانتی‌متر معنی‌دار نشد. تیمار مخلوط آب و پساب مغناطیسی فقط بر برخی مقادیر خصوصیات فیزیکی خاک در عمق 150سانتی‌متری اثر معنی‌دار داشت. بر اساس نتایج، در عمق 150سانتی‌متری خاک، مخلوط آب و پساب مغناطیسی باعث افزایش جرم مخصوی ظاهری خاک، درصد رطوبت حجمی و درجه اشباع خاک و کاهش تخلخل خاک به میزان 19، 3، 10 و 8 درصد (به ترتیب) نسبت به تیمار غیرمغناطیسی شد.