آنالیز توابع خطا در روش غیر‌خطی برآورد پارامترهای مدل‌های جذب سینتیکی و تعادلی

تعیین مدل حاکم در زمینه مدل‌سازی جذب سینتیک و تعادلی نیازمند روشی مطمئن برای برآورد پارامترها می باشد. در روش غیر خطی، پارامترها بر اساس سعی و خطا با هدف مینیمم کردن خطا برآورد می گردند. در این مطالعه اثر توابع خطای مختلف بر پارامترهای برآورد شده مدل‌های سینتیکی شبه مرتبه اول و دوم و مدل‌های تعادلی لانگمویر و فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفت. بهترین تابع بر اساس 239 سری داده سینتیکی و 129 سری داده تعادلی مستخرج از 100 مطالعه قبلی تعیین گردید. استفاده از توابع مختلف تغییرات زیادی در پارامترهای برآورد شده نشان داد، به‌گونه‌ای که بیشترین درصد تغییرات پارامترها به 100% نیز می رسد. به کمک روش نرمال‌سازی خطا بر اساس داده های آزمایشگاهی بهترین توابع خطا به ترتیب errsq، hybrd و mpsd با متوسط خطای نرمال 3 و 4/3 و 6/3 می باشند. روش‌های ef و crm نیز با توجه به داده های آزمایشگاهی دارای بیشترین خطا می‌باشند.