هنجاریابی عملکرد روانی معنایی در افراد بزرگسال فارسی زبان

زمینه و هدف: در برخی از اختلالات، دستیابی به واژه مورد نظر با اشکال مواجه میشود. شیوههای مختلفی جهت ارزیابی فرآیند نامیدن وجود دارد که یکی از آنها روانی کلام میباشد. از آن جا که تاکنون شاخصی برای ارزیابی و درمان این مقوله تعیین نشده است، لذا در پژوهش حاضر به هنجاریابی این توانمندی در افراد طبیعی 69-18 سال فارسی زبان پرداختیم.روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی و تحلیلی میباشد که در آن 540 فرد طبیعی 69-18 به 4 گروه به لحاظ سنی (30-18 ، 43-31 ، 56-44 و 69-57) و به 3 گروه به لحاظ تحصیلی(8-0، 12-9 و > 12) تقسیم شدند. از افراد خواسته شد تا اسامی مربوط به دسته حیوانات و میوهها را تا آن جایی که به یاد میآورند، هرکدام را به مدت 60 ثانیه ، نام ببرند. کلمات تولید شده توسط افرد ضبط و ثبت شدند تا با استفاده از روش ترویر(troyer) وبا استفاده از نرم افزار 16 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند.یافتهها:یافتههای حاصل از پژوهش نشان داد که تفاوت میانگین عملکرد روانی معنایی (semantic fluency)، میانگین اندازه خوشه(cluster) و میانگین تعدادانتقال(switch) در بین دو جنس معنادار نبوده است. اما میانگین عملکرد روانی معنایی(000/0p=) و میانگین تعداد انتقال(000/0p=) در بین گروه های تحصیلی معنادار بوده است. یافته مهم دیگر این بود که تفاوت میانگین عملکرد روانی معنایی(014/0p=)، میانگین تعداد انتقال(000/0p=) و میانگین اندازه خوشه(000/0p=) در بین گروه های سنی معنادار بود.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عملکرد روانی معنایی و تعداد انتقال با افزایش میزان تحصیلات، افزایش و با افزایش سن، کاهش یافته است. میانگین اندازه خوشه نیز با افزایش سن افزایش یافته اما تحصیلات تاثیری بر آن نداشته است. جنسیت نیز در هیچ موردی تاثیر نداشته است. نتایج حاصل با نتایج سایر مقالات، همخوانی دارد و نتایج متفاوت در برخی از مقالات می تواند به علت تفاوت در تقسیم بندی گروه های سنی و تحصیلی باشد.کلید واژه ها : نامیدن، روانی کلامی، روانی معنایی، هنجاریابی، بزرگسال، فارسی زبان