بررسی عوامل پیشگو کننده استمرار پذیرش کشت کلزا در شهرستان کرمانشاه

دانه های روغنی پس از غلات، دومین ذخایر غذایی جهان را تشکیل می دهند و بدون شک از محصولات اساسی کشاورزی ایران هستند. اما متاسفانه با وجود تمام تلاش ها و ادعاها، ایران هنوز هم برای تامین نیاز خود به واردات روغنی وابسته است. پذیرش کشت کلزا توسط کشاورزان شهرستان کرمانشاه نیز در وضعیت مطلوبی نمی باشد و میزان پذیرش این کشت، بسیار پایین تر از میزان پیش بینی ها بوده است. هدف از این مطالعه، بررسی تعیین کننده های تداوم پذیرش کشت کلزا در شهرستان کرمانشاه است. مطالعه به روش پیمایشی و با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق کشاورزان شهرستان کرمانشاه بودند. کشاورزان به سه طبقه پذیرنده و نپذیرنده و ردکنندگان بعد از پذیرش تقسیم شدند. حجم نمونه با استفاده از جدول بارتلت و همکاران برای سه گروه پذیرندگان، نپذیرندگان و ردکنندگان بعد از پذیرش کشت کلزا 106 نفر محاسبه شد. برای جمع آوری اطلاعات میدانی از پرسشنامه استفاده شد. نتایج تحلیل تشخیصی نشان داد که متغیرهای تماس با مروجین و کارشناسان کشاورزی، علاقه به کشت کلزا،  شرکت در کلاس های آموزشی ترویجی و  شرکت های خدماتی مشاوره کشاورزی به عنوان مهم ترین عوامل متمایز کننده گروه های کشاورزان در مجموع توانستند 69/9 درصد از کل پاسخگویان را بر مبنای توابع تشخیصی به درستی طبقه بندی کنند. در پایان، پیشنهاد شده است که سیاستگزاران کشت کلزا از عوامل متمایز کننده کشت کلزا در برنامه ریزی آتی جهت استمرار این کشت استفاده نمایند.