بررسی قانون یک قیمتی در بازارهای محصولات زراعی ایران (مطالعه موردی: زعفران و لوبیا)

بازار محصولات کشاورزی بازاری است که در آن تولیدکنندگان و مصرف کنندگان در مکان های مختلف توزیع شده اند. هدف تحقیق، تحلیل قانون یک قیمتی از طریق ارزیابی پیوستگی و نوع پیوستگی بازار های 2محصول منتخب زراعی (زعفران و لوبیا) در 12 استان مهم کشور (مازندران، گیلان، گلستان، تهران، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، سمنان، خراسان رضوی، اصفهان، فارس، کرمان و خوزستان) که معرف کل ایران می باشند؛ بود. در این تحقیق از لگاریتم شاخص قیمت ماهانه در یک دوره 9 ساله (92-1384) استفاده شد. برای تخمین میزان پیوستگی از روش همجمعی یوهانسون در الگوی تصحیح خطای برداری و نرم افزار ایویوز استفاده شده است.  نتایج نشان داد هر 2 بازار محصول زراعی در بلند مدت پیوستگی کامل بازار در آن رد شده و فرض وجود قانون قیمت واحد در همه ی بازارها اثبات نشده است. در مورد هر محصول تعدادی از استان ها تعیین کننده قیمت می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده ،در راستای افزایش پیوستگی بازار ها تشکیل تعاونی های تولید و توزیع محصولات کشاورزی و ایجاد تسهیلات وخدمات زیر بنایی پیشنهاد می شود.