تعیین میزان بهینه مخارج تحقیقات کشاورزی ایران

تحقیقات یکی‌ از سیاست‌های مهم دولت‌ها و راهبردی مناسب برای افزایش تولید و عرضه محصولات کشاورزی است. در این پژوهش، افزون بر ارزیابی اقتصادی تحقیقات کشاورزی و تعیین بازده تحقیقات موجود، سطح بهینه مخارج تحقیقات در تحقیقات کشاورزی تعیین و ارزیابی شد؛ بنابراین با رویکردی تلفیقی از تحلیل پیش و پس از اجرای سیاست تحقیقات با استفاده از الگوی بهینه‌یابی برنامه‌ریزی ریاضی به تعیین و ارزیابی سطح بهینه مخارج تحقیقات کشاوری ایران در سال های 1346-1386 پرداخته ‌شده است. برآورد مخارج تحقیقات بهینه نشان می‌دهد که به طور متوسط بودجه تحقیقات بهینه نسبت به بودجه تحقیقات موجود برای این دوره 5/23 درصد و عرضه بهینه 4/14 درصد از عرضه موجود بیشتر است. نتایج نشان می‌دهد که میزان بازده داخلی برای تحقیقات موجود 12/29 درصد است. این در حالی است که وضعیت مخارج تحقیقات اضافی نسبت به مخارج تحقیقات موجود 35/38 درصد است.