بررسی میزان پذیرش فناوری اجاق‏های خورشیدی توسط

استفاده بهینه از انرژی همواره هدفی مهم در توسعه‏ پایدار بوده است. هدف از این پژوهش بررسی میزان پذیرش فناوری اجاق‏های خورشیدی از سوی عشایر میهمان شهرستان سنقروکلیایی است که با بهره-گیری از روش اقدام‏پژوهی انجام پذیرفته است. این پژوهش شامل دو قسمت اصلی است. در قسمت اول پژوهش، طراحی، ساخت و آزمایش اجاق‏ها در دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی با همکاری دانشگاه صنعتی کرمانشاه انجام شد. پس از حصول اطمینان از کارایی اجاق‏ها، قسمت دوم پژوهش در میان جامعه عشایری انجام گرفت که بخش اصلی تحقیق حاضر است. جامعه مورد مطالعه این پژوهش عشایر میهمان شهرستان سنقروکلیایی هستند که چهار خانوار از تیره چوپان کاره ایل کلهر را در بر می گیرند. جمع‏آوری داده‏ها با استفاده از یادداشت‏ها، مصاحبه‏های انفرادی و گروهی، فیلم و صداهای ضبط شده صورت گرفت و این روند تا رسیدن به اشباع تیوریک ادامه یافت. نتایج حاکی از آن بود که اجاق‏های توزیع شده مورد استقبال عشایر قرار گرفتند و با استفاده از آن‏ها انواع غذاها را طبخ می‏کردند؛ بنابراین استفاده از اجاق‏های‏خورشیدی می‏تواند بخش مهمی از مشکلات انرژی عشایر را در زمینه پخت وپز برطرف کند؛ از این رو ضروری است که برنامه‏ریزان توسعه مباحث انرژی‏های تجدیدپذیر را در برنامه‏های توسعه منطقه‏ای و روستایی مد نظر قرار دهند.