پیکر بندی کارآفرینی سازمانی در توسعه یادگیری سازمانی در سازمان ترویج کشاورزی ایران با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری

هدف اصلی تحقیق ارایه یک مدل توسعه یادگیری سازمانی در سازمان ترویج کشاورزی ایران بر مبنای مولفه های کارآفرینی سازمانی بود که به روش تحلیل همبستگی و از نوع تحلیل ماتریس کوواریانس - واریانس انجام شد. جامعه‌ آماری شامل 2768 نفر از کارشناسان ترویج کشاورزی بود که برای نمونه گیری از هر منطقه جغرافیایی کشور یک استان به تصادف انتخاب و از بین آنها به صورت تصادفی و با رعایت انتساب متناسب 250 نفر(بر حسب محاسبه فرمول کوکران) انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه ای در قالب طیف لیکرت بود که از دو بخش کلی سنجش کارآفرینی سازمانی و یادگیری سازمانی تشکیل شده بود. برای سنجش روایی آن از روش روایی تشخیصی با روش تعیین ضریب میانگین واریانس استخراج شده(ave) و برای تعیین پایایی از روش پایایی مرکب استفاده شد. از بسته نرم افزاریm3 spls 2.0 برای مدل یابی معادلات ساختاری (sem) بهره گرفته شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که 65 درصد از تغییرات واریانس یادگیری سازمانی در سازمان ترویج توسط مولفه های کارآفرینی سازمانی تبیین می شود و 45 درصد از تغییرات واریانس متغیر توسعه قابلیت های کارکنان سازمان ترویج کشاورزی ایران تحت تاثیر عوامل پنج گانه فرهنگ سازمانی، اشتراک دانش، کار و یادگیری تیمی، تفکر سیستمی و نهادینه شدن رهبری مشارکتی است.