ارزیابی مشارکتی طرح تجهیز، نوسازی و یکپارچه‌سازی اراضی دشت میان‌دربند شهرستان کرمانشاه از نگاه کشاورزان

کوچکی واحدهای بهره‌برداری و پراکندگی قطعات آن همواره یکی از مهم‌ترین چالش‌های ساختاری نظام بهره‌برداری کشورمان بوده که آینده توسعه کشاورزی را با تهدید جدی مواجه ساخته است. طرح تجهیز، نوسازی و یکپارچه‌سازی اراضی از جمله راهکارهایی است که می‌تواند تا حد زیادی این چالش را مرتفع سازد. با توجه به نقش کلیدی این گونه طرح‌ها در عمران و آبادانی مناطق روستایی و اقتصاد ملی، در پژوهش حاضر سعی شده ‌است به بررسی آسیب‌ها و مشکلات طرح تجهیز، نوسازی و یکپارچه‌سازی اراضی دشت میان‌در‌بند شهرستان کرمانشاه با استفاده از رهیافت مشارکتی پرداخته شود. به همین منظور، با تلفیقی از روش های تحقیق کیفی (pra و تیوری بنیانی) سه روستای جلوگیره سفلی، صفی‌آباد و سراب‌شله به‌صورت روستاهای تحت پوشش طرح بررسی شدند. روش نمونه‌گیری با توجه به طبیعت تحقیق کیفی از نوع هدفمند انتخاب و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از تکنیک‌های درخت مشکل، ماتریس رتبه‌بندی، گروه متمرکز و مصاحبه انفرادی جمع‌آوری شد. تجزیه‌و‌تحلیل اطلاعات نیز از طریق کدگذاری متداول در تیوری بنیانی انجام گرفت. یافته‌های حاصل نشان داد این طرح با مشکلاتی نظیر بی‌توجهی به مسایل زیست‌محیطی، به‌ویژه آسیب به خاک زارعی، نداشتن توجه کافی به ملاحظات فنی، بی‌توجهی به زیر‌ساخت‌های سنتی روستاها، ضعف دیدگاه‌های کل‌نگر، مشارکت نکردن کشاورزان، ضعف نیروی انسانی متخصص، پایبند نبودن مسیولان به تعهدات خود و زیان های اقتصادی مواجه است. نتایج می‌تواند به‌منظور جلوگیری از تکرار چنین مشکلاتی در طراحی و انجام پروژه‌های آتی مورد استفاده برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران قرار گیرد.