بررسی مهارت های شخصیتی کارآفرینانه جوانان روستایی شهرستان گنبد کاووس

پرداختن به کارآفرینی به منظور ایجاد فرصت های شغلی برای جوانان تحصیلکرده بیکار از اهمیت بسیاری برخوردار است. با توجه به اینکه جوانان تحصیلکرده تمایل کمتری به خوداشتغالی و سرمایه گذاری در این زمینه دارند، پژوهش حاضر با هدف سنجش مهارت های شخصیتی کارآفرینانه جوانان روستایی و ارایه راهکارهایی برای بهبود مهارت های کارآفرینی آنها در شهرستان گنبد کاووس انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل همه جوانان روستایی 15-24 ساله شهرستان گنبدکاووس بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه-گیری طبقه‏ای متناسب، 347 نفر از آنان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده‏ها، پرسشنامه‏ای بود که روایی آن به تایید استادان گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران رسید. پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ سنجیده شد و مقادیر آن برای مقیاس ویژگی شخصیتی کارآفرینانه 85/0 به دست آمد. داده‏ها با نرم افزار spsswin19 توصیف، تجزیه و تحلیل شد. نتایج اولویت‏بندی ویژگی‏های شخصیتی کارآفرینانه جوانان روستایی نشان داد که ویژگی «عملگرایی» اولین و مهم‌ترین اولویت بود و «نیاز به موفقیت»، «کانون کنترل»، «ریسک‏پذیری»، «چالش طلبی»، «تحمل ابهام» به ترتیب در اولویت‏های بعدی قرار داشتند. بر اساس نتایج آزمون همبستگی، تنها بین میزان تحصیلات با مهارت‏های شخصیتی کارآفرینانه جوانان روستایی رابطه معنی‏داری وجود داشت. آزمون t مستقل حاکی از اختلاف معنی‌دار بین افراد متمایل به راه اندازی کار کشاورزی و مهارت های ریسک پذیری، کانون کنترل و تحمل ابهام بود اما هیچ اختلاف معنی داری بین مهارت های کارآفرینانه دختران و پسران مورد بررسی وجود نداشت.