آسیب‌شناسی بیکاری دانش‌آموختگان کشاورزی: تحلیل کمی و کیفی

هدف از انجام این پژوهش شناسایی چالش‏ها و مشکلات بیکاری دانش‌آموختگان کشاورزی و ارایه راهکارهای موجود در این زمینه است. اطلاعات مورد نیاز با روش کمی- کیفی یعنی با استفاده از ابزار پرسشنامه و مصاحبه جمع‌آوری شده است. روایی صوری پرسشنامه را استادان مجرب مرتبط با رشته کشاورزی تایید کردند. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ سنجیده شد و 91 درصد به دست آمد. جامعه آماری تحقیق از دو بخش دانشجویان و اعضای هییت علمی دانشکده کشاورزی تشکیل شده‌اند. از جامعه اول پس از تعیین حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 90 دانشجو انتخاب شد. از جامعه دوم نیز 25 نفر انتخاب و نظرهای آن‌ها به صورت کیفی بررسی و تحلیل شد. در تحلیل داده‌های کمی از روش تحلیل عاملی و در تحلیل داده‏های کیفی از روش تکرار موضوعات مشترک در متن (kwic) استفاده شده است. نتایج نشان داد آسیب‏های بیکاری دانش‌آموختگان کشاورزی را می‌توان در هفت عامل طبقهبندی کرد که عبارتند از: آسیب‌های مرتبط با دولت، آسیب‌های مرتبط با بازار کار، آسیب‌های مرتبط با نظام آموزش کشاورزی، آسیب‌های مرتبط با استادان کشاورزی، آسیب‌های مرتبط با نحوه آموزش و یادگیری، آسیب‌های مرتبط با دانشجویان کشاورزی و آسیب‌های مرتبط با نبود اطلاع‌رسانی و مشاوره دانش‌آموختگان کشاورزی. برخی راهکارهای ارایه شده درباره بهبود اشتغال دانش‌آموختگان عبارتند از: تاکید بر فعالیت‏های عملی و کاربردی کشاورزی، بهبود کیفیت تدریس استادان کشاورزی، تقویت فعالیت‏های مختلف دانشجویی، سرمایه‌گذاری و سیاست‏های حمایتی و تشویقی در بخش کشاورزی و حمایت بازار کار در به کارگیری دانش‌آموختگان کشاورزی.