اثر اعتبارات بنگاه‌های زودبازده بر بهره‌وری عوامل تولید کشاورزی شهرستان بابل

امروزه در اکثر کشورها، اعم از توسعه یافته و یا در حال توسعه، جایگاه بنگاه‌های کوچک و متوسط اقتصادی مورد توجه سیاست‌گزاران اقتصادی این کشورها قرار گرفته است. با این وجود اثربخشی طرح بنگاه‌های کوچک و متوسط اقتصادی در ایران با بحث‌های فراوانی از سوی موافقان و مخالفان آن همراه بوده است. با این رویکرد، این مطالعه با هدف ارزیابی عملکرد این طرح ها، به بررسی نقش اعتبارات بنگاه‌های زودبازده در رشد بهره‌وری کسب و کارهای کوچک و متوسط بخش کشاورزی طی دوره 88-86 پرداخته است. برای بررسی این موضوع بنگاه‌های زودبازده به بهره‌برداری رسیده‌ در صنعت زنبورداری و دامپروری شهرستان بابل طی سال 1386 از طریق سرشماری انتخاب (گروه تیمار) و با گروهی دیگر از بنگاه‌های این دو صنعت که از اعتبارات بنگاه‌های زودبازده استفاده نکرده‌اند (گروه شاهد) با استفاده از روش جورسازی و شاخص مالم کوییست مورد مقایسه قرارگرفته‌اند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد اگر چه پرداخت اعتبارات در این دو صنعت تاثیر معنی‌داری بر کارایی مدیریتی (ترکیب صحیح عوامل تولید) و بهبود تکنولوژیکی نداشته اما سبب رشد کارایی مقیاس، رشد کارایی فنی و در نتیجه رشد بهره‌وری کل عوامل تولید در بنگاه‌های دریافت کننده این اعتبارات شده است.