ارزیابی وضعیت امنیت غذایی خانوارهای پناهنده افغان در مناطق جنوب استان تهران

امروزه، موضوع تامین امنیت غذایی گروه های آسیب پذیر یکی از مهم ترین چالش ها در سطح بین المللی محسوب می شود. پناهندگان، به عنوان یکی از این گروه های آسیب پذیر، همواره مورد توجه دولت ها بوده و بهبود وضعیت امنیت غذایی آنان در بسیاری از کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته اهمیت بسزایی دارد. در مطالعه پیش رو، وضعیت امنیت غذایی پناهندگان افغان در مناطق جنوب تهران و عوامل موثر بر آن در سال 98-1397 بررسی شد. داده های موردنیاز از طریق تکمیل پرسشنامه استاندارد hfias و پرسش های مرتبط با متغیرهای اقتصادی-اجتماعی جمع آوری شد. به منظور بررسی ارتباط بین عوامل اقتصادی-اجتماعی از روش رگرسیون لاجستیک استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که 88.7 درصد از پناهندگان افغان در منطقه هدف با ناامنی غذایی مواجه هستند و شیوع ناامنی غذایی متوسط (40.7 درصد) بیش از حالت خفیف و شدید است. همچنین، برآورد مدل رگرسیون لاجستیک نشان داد که متغیرهای سن سرپرست خانوار، اشتغال سرپرست خانوار (دائم یا فصلی)، گروه درآمدی (گروه های درآمدی متوسط و زیاد)، تعداد شاغلین و پس انداز شخصی ارتباط معکوس و معناداری با شیوع ناامنی غذایی در بین خانوارهای پناهنده افغانی دارند. در طرف مقابل، متغیرهای دارای بودن فرزند بزرگتر از 18 سال، تعداد فرزند پسر و مصرف دخانیات ارتباط مستقیم و معناداری با شیوع ناامنی غذایی دارند. در نتیجه، بر اساس مطالعه متغیرهای اجتماعی اقتصادی  بین این متغیرها و سطح ناامنی غذایی خانوارهای پناهنده افغان و ارتباط معنی‌داری وجود دارد. همچنین، بر اساس یافته‌ها، می‌توان توسعه فرصت های شغلی، تسهیل دسترسی به امکانات بانکی کشور، آموزش های لازم در جهت کاهش مصرف دخانیات و کاهش محدودیت های شغلی را پیشنهاد نمود.

Assessing the situation of food security of Afghan refugee households in Southern areas in Tehran province

Nowadays, the issue of providing food security of vulnerable groups is one of the ‎formidable challenges at the international level. Refugees as one of these vulnerable ‎groups are always considered by governments and improving the situation of their food ‎security is substantial in many developed and developing countries. In this study, the ‎situation of food security of Afghan refugees was assessed in Southern areas in Tehran ‎province, 20182019. The needed data was collected via filling out the HFIAS questionnaire and ‎the questions related to socioeconomic factors. The results showed that 88.7% of ‎Afghan refugee households face food insecurity in the target areas and prevailing ‎moderate food insecurity is more than mild and severe level (40.7%). The age of headed‎household, heads’ occupation (permanent or seasonal job), income groups (medium and ‎high level of income), the number of employed members, and personal saving are ‎inversely and significantly associated with food insecurity. On the other hand, having a ‎child greater than 18 years old, the number of male children, and head’s smoking have ‎a direct and significant association with food insecurity among Afghan refugee ‎household. Therefore, attending to socioeconomic factors which were confirmed their ‎significant association with food insecurity in this study is important. Developing ‎employment opportunities, making easier access to banking facilities, the needed ‎education in the line of reducing the consumption of cigarette and decreasing the limited ‎access to the job market are suggestable.