کیفیت زندگی زنان روستایی: تابعی از کیفیت تامین مالی خرد و کیفیت فردی (مورد مطالعه شهرستان‌های کرمانشاه و همدان)

هدف از این پژوهش، پیش‌بینی کیفیت زندگی زنان روستایی به‌عنوان تابعی از دو مولفه کیفیت تامین مالی خرد و کیفیت فردی بود. روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی و پارادایم کمی بود. جامعه آماری را همه زنان عضو صندوق های اعتبارات خرد شهرستانهای همدان و کرمانشاه تشکیل داد که اعتبار دریافت کرده و به روش تمام شماری پیمایش شدند. روایی صوری پرسشنامه توسط تعدادی از متخصصین تایید شد و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ  بالاتر از 0/8 به دست آمد. نتایج نشان داد که بیشتر زنان روستایی اعتبارات دریافتی را برای ایجاد یا گسترش یک کسب و کار مصرف نموده‌ و درصد افرادی که پس از ایجاد کسب‌و‌کار، دارای درآمد مستقل شخصی شده بودند، از 18 به 30 درصد افزایش ‌یافته است. همچنین، نتایج نشان داد که کیفیت زندگی و ابعاد آن با دوره‌های مهارت‌آموزی گذرانده‌شده رابطه مثبت و با بعد خانوار رابطه منفی و معنی‌داری نشان داد. چهار متغیر سابقه عضویت در صندوق‌ تامین مالی خرد، درک از کافی‌بودن میزان اعتبارات دریافتی، میزان درآمد حاصل از شغل ایجادشده و تعداد اشتغال ایجادشده رابطه مثبت و معنی‌داری با کیفیت زندگی زنان روستایی داشتند. مهم ترین متغیر پیش‌بینی‌کننده کیفیت زندگی زنان روستایی، شرکت در دوره‌های مهارت‌آموزی قبل از دریافت اعتبارات خرد بود.

The Rural Women Quality of Life; A function of Microfinance Quality and Individual Quality (Case studies of Kermanshah & Hamedan Counties)

The aim of this study was to predict the rural women’s quality of life as a function of both microfinance and individual quality in Kermanshah and Hamedan counties. The research method was descriptivecorrelational and the paradigm was quantitative. The statistical population consisted of all female members of microfinance funds in Hamedan and Kermanshah cities who have received credits from these funds and were surveyed through census method. The questionnaire face validity was confirmed by a number of experts and its reliability was confirmed by calculating the Cronbach’s alpha coefficient (α = 0.8). The results showed that most of rural women used the received microfinances to create or expand a business, and after receiving the microfinance, the percentage of individuals with own income increased from 18 to 30 percent. Also, the results showed that there was a positive and significant relationship between passed training courses and rural women’s quality of life and all of its dimensions. But the number of family members showed a significant negative correlation with women’s quality of life. Also, variables of membership years in the microfinance fund, perceived microfinance adequacy, the amount of income generated by the business and the number of created employment showed a positive relationship with the rural women’s quality of life. Ultimately, passed training courses were the most important predictor of rural women’s quality of life.