اثر سیاست های حمایتی دولت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان بخش کشاورزی بر امنیت غذایی در ایران

با توجه به اهمیت بخش کشاورزی در تولید، مصرف و ایجاد امنیت غذایی، کشورهای مختلف جهان اعم از توسعه یافته و یا در حال توسعه، با روش‌های مختلف بخش کشاورزی را مورد حمایت قرار می‌دهند. در مطالعه حاضر اثر سیاست‌های حمایت از مصرف‌کنندگان و حمایت از تولیدکنندگان بر امنیت غذایی در ایران در قالب الگوی vecm در دوره زمانی 1392-1368 مورد بررسی قرار گرفته‌است. سیاست‌های حمایت از مصرف‌کنندگان و حمایت از تولیدکنندگان بخش کشاورزی اثر مثبت و معنی داری بر شاخص امنیت غذایی در ایران دارد، به طوری‌که به ازای هر یک واحد افزایش در درصد حمایت از مصرف‌کننده، مقدار شاخص امنیت غذایی 228.0 واحد افزایش خواهد داشت. در واقع اگر مقدار ضریب فوق به صورت کشش بیان شود، به ازای افزایش یک درصدی در درصد حمایت از مصرف‌کننده، مقدار شاخص امنیت غذایی 06.0 درصد افزایش خواهد داشت. این در حالی است که به ازای هر یک واحد افزایش در درصد حمایت از تولیدکننده، مقدار شاخص امنیت غذایی 177.0 واحد افزایش می‌یابد. یعنی به ازای هر درصد افزایش در درصد حمایت از تولیدکننده، شاخص امنیت غذایی 01.0 درصد افزایش می‌یابد. ضریب ecm حاضر برابر با 489.0 می باشد. نشان دهنده ی آن است که در هر دوره 9.48 درصد از خطای عدم تعادل از بین خواهد رفت. لذا اعمال سیاست‌های حمایت از مصرف‌کنندگان به صورت هدف دار و حمایت از تولیدکنندگان در جهت افزایش بهره‌وری و تولید به منظور ارتقائ امنیت غذایی ضروری می‌باشد.