پیش‎بینی بهزیستی روان‎شناختی سالمندان براساس راهبردهای تنظیم هیجان، کیفیت دلبستگی به خدا و اضطراب وجودی

در پژوهش حاضر با هدف پیش‎بینی بهزیستی روان‎شناختی سالمندان براساس راهبردهای تنظیم هیجان، کیفیت دلبستگی به خدا و اضطراب وجودی، تعداد 218 نفر از سالمندان بالای 60 سال شهر تهران (120 نفر زن و 98 نفر مرد)، از بین سالمندان مراجعه‎کننده به پارک‎های مناطق دو و پنج شهرداری تهران به صورت در دسترس و براساس قاعده سرانگشتی گرین انتخاب شدند. این پژوهش از نوع پژوهش‎های توصیفی همبستگی می‎باشد. با استفاده از اطلاعات گرد‎آوری شده با پرسشنامه بهزیستی روان‎شناختی ریف (فرم بلند)، پرسشنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان (cerq) گارنفسکی و همکاران، پرسشنامه دلبستگی به خدا m−sas غباری‎بناب و پرسشنامه اضطراب وجودی گود و گود میزان رابطۀ متغیرهای پیش‎بین و ملاک مورد آزمون قرار گرفت. جهت تحلیل داده‎ها و آزمون فرضیه‎های پژوهش از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‎ها نشان داد که سطح معناداری متغیرهای راهبردهای تنظیم هیجان مثبت و منفی، کیفیت دلبستگی به خدا و اضطراب وجودی کمتر از 0.05 است (0.05>p)؛ بنابراین بین متغیرهای مذکور و بهزیستی روان‌شناختی رابطه معنادار وجود دارد؛ همچنین راهبردهای تنظیم هیجان مثبت و کیفیت دلبستگی به خدا پیش‎بینی‎کننده معنادار مثبت بهزیستی روان‌شناختی است و با افزایش آنها در سالمندان، بهزیستی روان‎شناختی افزایش می‎یابد و برعکس؛ اما راهبردهای تنظیم هیجان منفی و اضطراب وجودی پیش‎بینی‎کننده معنادار منفی بهزیستی روان‌شناختی می‎باشند که افزایش آنها موجب کاهش بهزیستی روان‌شناختی در سالمندان می‎گردد و برعکس.