تبیین و نقد سبک تربیتیِ مبتنیِ بر رویکرد فازی بر اساس دیدگاه ائمه اطهار(ع)

هدف این پژوهش تبیین و نقد میزان همخوانی و ناهمخوانی سبک تربیتیِ مبتنیِ بر رویکرد فازی براساس دیدگاه ائمه اطهارb است. روش تحقیق در بخش کیفی، روش تحلیل از نوع تفسیری و در بخش کمّی، روش پیمایشی و برای فازی‌سازی داده‌ها، از روش تحلیل فازیِ ذوزنقه‌ای استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل دو جامعه آماری؛ یکی، خبرگانِ حوزه فازی دارای سابقه تدریس، تالیف کتب و مقالات علمی و دیگری، طلاب سطح سه به بالا در حوزه علمیه بودند. ابزار گردآوری نیز اطلاعات پرسشنامه و مصاحبه بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که میزان همخوانی و ناهمخوانیِ سبک تربیتی مبتنی بر رویکرد فازی با دیدگاه ائمه اطهارb در مولفه محبت، تا حدودی سازگار، موافق و نسبتاً بی‎طرف، در مولفه آزادی تا حدود کمی بی‎طرف و نسبتاً مخالف، در مولفه کنترل تا حدودی سازگار و نسبتاً موافق، در مولفه توانایی و وسع تا حدودی بی‌طرف، در مولفه تشویق تا حدود کمی مخالف، بی‎طرف و کمی موافق و در نهایت در مولفه تنبیه تا حدودی بی‌طرف است.