اثربخشی آموزش مثبت‌نگری با رویکرد اسلامی بر خودمهارگری و دیدگاه فهمی همسر در زنان متاهل دانشجو

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مثبت‌نگری با رویکرد اسلامی بر خودمهارگری و دیدگاه فهمی همسر بر زنان متاهل دانشجو انجام شد. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعۀ آماری تعداد 3996 نفر (زنان متاهل دانشجوی دانشگاه آزاد اراک) در سال 1399 در نظر گرفته شد. نمونه آماری پژوهش شامل 30 نفر از دانشجویان متاهل روان‌شناسی دانشگاه آزاد اراک بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. برنامه آموزش مثبت‌نگری با رویکرد اسلامی در هشت جلسه 60 دقیقه‌ای، به‌صورت مجازی در واتساپ بر روی اعضای گروه آزمایش انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه تانجنی و همکاران (2004) برای خودمهارگری و پرسشنامه لانگ (1990) برای دیدگاه فهمی همسر سنجیده شد؛ همچنین داده‌ها با به‌کار بردن آزمون تحلیل کوواریانس مختلط با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج بیانگر آموزش مثبت‌نگری با رویکرد اسلامی بر خودمهارگری (p<0/038 و 12.659 = f) و دیدگاه فهمی همسر (p<0/038 و 14.58=f) و پایداری این تاثیر در مرحلۀ پیگیری بود. یافته‌ها نشان داد که آموزش مثبت‌نگری با رویکرد اسلامی بر خودمهارگری و دیدگاه فهمی همسر در زنان متاهل تاثیر داشته است.