اقتضائات آموزشی و پرورشی دوره کودکی از چشم‎انداز «آموزه‎های اسلامی» و «دانش روان‌شناسی»

متون اسلامی و دانش روان‌شناسی انجام گرفته است. پرسش اساسی این است که مهم‌ترین راهبردها و راهکارهای آموزشی و پرورشیِ متناسب با تحولات و ویژگی‌های دوره کودکی کدام است؟ در این پژوهش از روش توصیفی−تحلیلی و اجتهادی استفاده شده است. از تتبع و ژرف‌اندیشی در آموزه‌های اسلامی و آموزه‌های روان‌شناختی−تربیتی، می‌توان استنباط کرد که اقتضائات مهم آموزشی و پرورشی دوره کودکی عبارتند از: 1. ارتباط صمیمی و عاطفی با کودک؛ 2. ارتباط مبتنی بر بازی و قصه‌گویی؛ 3. پاسخ‌گویی شناختی همتراز با فهم کودکان؛ 4. همتراز‌سازی مطالب با تحول روان‌شناختی کودک؛ 5. رعایت اصل تدریج؛ 6. سبک ارتباطی مبتنی بر تحول‌شناختی و هیجانی−عاطفی؛ 7. بهره‌گیری از یادگیری الگویی؛ 8. ساده‌سازی پیام و بهره‌گیری از آموزش گام به گام و تدریجی در آموزش و پرورش کودک.