همبستگی بین جو اخلاقی و رضایت شغلی پرستاران بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

زمینه و هدف: جو اخلاقی مناسب می‌تواند منجر به افزایش رضایت شغلی کارکنان یک سازمان شود. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی بین جو اخلاقی محیط کار و رضایت شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است.مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی ـ مقطعی بر روی 79 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1393 انجام شده است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از سه پرسشنامه جمعیت‌شناختی، پرسشنامه جو اخلاقی ویکتور و کالن، و شاخص توصیف شغلی سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار stata 13 و در سطح معنی‌داری 0/05 انجام شد.ملاحظات اخلاقی: از شرکت‌کنندگان رضایت شفاهی برای شرکت در مطالعه گرفته شد.یافته‌ها: جو حرفه‌گرایی با میانگین 3/34، اولین جو حاکم بر بیمارستان‌های مورد پژوهش بود و جو مستقل با میانگین 2/90، به عنوان آخرین جو اخلاقی حاکم بر بیمارستان‌های مورد پژوهش گزارش شد. بیشترین رضایت شغلی شرکت‌کنندگان مربوط به بعد سرپرست با میانگین 3/54 و کم‌ترین رضایت شغلی آنان مربوط به بعد پرداخت با میانگین 2/02 بود. بین ابعاد جو اخلاقی محیط کار و رضایت شغلی پرستاران در اکثر ابعاد به استثنای جو مستقل، همبستگی آماری معنی‌داری مشاهده شد.نتیجه‌گیری: جو حرفه‌گرایی با بالاترین میانگین نشان می‌دهد که پرستاران به سطح بالاتری از نیازهایی که مازلو اشاره می‌کند، برای رضایت شغلی توجه دارند. از آنجایی که همبستگی معنی‌داری در اکثر ابعاد جو اخلاقی با رضایت شغلی مشاهده شد، می‌توان نتیجه گرفت که بهبود جو اخلاقی حاکم بر سازمان می‌تواند منجر به افزایش سطح رضایت شغلی و بهره‌وری بیشتر سازمان گردد.