بررسی وضعیت حمایت از روش‌ های تشخیص بیماری به عنوان اختراع در اروپا

روش‌های تشخیص بیماری که بر روی جسم انسان یا حیوان اعمال می‌شوند در قوانین اکثر کشورها از جمله کنوانسیون اروپایی ثبت اختراع، صراحتاً از محدوده اختراعات قابل ثبت استثنا شده‌اند، اما پیشرفت فزاینده علم و فناوری و در نتیجه ظهور طیف وسیع و متنوعی از ابداعات پزشکی منجر به پیچیدگی و دشواری در تعیین مصادیق روش‌های استثنا شده گشته است.در این میان، رویکرد محاکم ثبت اختراع در پاسخ به سه سوال بحث‌برانگیز بوده است: اولاً مقصود از روش‌های تشخیص بیماری استثناشده در کنوانسیون چیست؟؛ ثانیاً آیا در استثناشدن روش‌های تشخیص بیماری، انجام روش ابداعی توسط اشخاص خاص (مثلاً پزشکان) موضوعیت پیدا می‌کند؟؛ ثالثاً با توجه به این‌که روش استثناشده الزاماً می‌بایستی بر روی جسم انسان یا حیوان اعمال شوند، معیارهای تعیین روش‌های تشخیص بیماری بر روی بدن چیست؟پاسخ به این سه سوال، چالش‌برانگیز بوده و موضوع آرای ناهماهنگ و بعضاً متناقض در مراجع و محاکم اروپایی ثبت اختراع بوده است.این مقاله تلاش می‌کند تا با مطالعه آرای برجسته هیات‌های فنی و عالی تجدید نظر به بررسی نحوه برخورد و عملکرد نظام ثبت اختراع اروپا در ارتباط با روش‌های تشخیص بیماری بپردازد.