بررسی سلامت معنوی و امید در بیماران مراجعه‌کننده به مراکز همودیالیز شهر زاهدان در سال 93

مقدمه: نارسایی مزمن کلیوی یک مشکل سلامتی است که ادامه حیات بیمار به درمان‌های جایگزین کلیه از جمله همودیالیز وابسته است. همودیالیز فرآیندی استرس‌زا است و علاوه بر مشکلات روانشناختی و اجتماعی فراوان، زمینه‌ساز بروز اختلالات روانی می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح سلامت معنوی و امید در بیماران همودیالیزی زاهدان انجام شد.روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی است که در 140 بیمار مراجعه‌کننده به مراکز همودیالیز شهر زاهدان به صورت نمونه در دسترس انجام شد. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه شامل بخش‌های ویژگی‌های دموگرافیک، سلامت معنوی الیسون و پوییزان و امید هرث جمع‌آوری شد، تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss 18 و آزمون‌های آماری توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (anova یا معادل نان پارامتریک آن، من ویتنی یو، کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون) صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد بیماران مورد مطالعه 57% مرد، 3/84 درصد متاهل و 55% بی‌سواد بودند. میانگین سن شرکت‌کنندگان 75/48 سال بود. سابقه حداقل 1 و حداکثر 15 سال (میانگین 53/5 سال) دیالیز را داشتند. میانگین نمره سلامت معنوی بیماران 11±91 (حداقل 20و حداکثر 120)، سلامت وجودی 7±42 و سلامت مذهبی 5±48 بود. که 75% سلامت معنوی متوسط داشتند. میانگین نمره امید 77/17 (حداقل 12 و حداکثر 36) بود. بین امید و سلامت معنوی ارتباط مثبت و معنی‌دار دیده شد (202/0r= و 005/0p < ). سلامت معنوی وامید با متغیرهای دمو گرافیک (سن، جنس و وضعیت تاهل) ارتباط معنی‌دار (001/0p < ) و با ابتلا به بیماری زمینه‌ای رابطه معنی‌دار نداشتند. امید با سطح تحصیلات رابطه معنی‌دار داشت (002/0p < ).نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد بین امید و سلامت معنوی در بیماران مورد مطالعه ارتباط وجود داشت. با توجه به تاثیر نارسایی مزمن کلیه و همودیالیز بر ابعاد مختلف جسمی و روانی بیماران پیشنهاد می‌گردد پرستاران با رویکرد مراقبت کل‌نگر با تاکید بر بعد معنوی مراقبت در دستیابی به ارتقای سطح سلامت معنوی بیماران تلاش کنند. انتظار می‌رود ارتقای س?مت معنوی، افزایش امید در بیماران را به دنبال داشته باشد.