حساسیت اخلاقی دانشجویان و پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی آجا

مقدمه: ماهیت حرفه پرستاری به گونه‌ای است که باید به اخلاقیات مراقبتی بیش از ملاحظات درمانی توجه کند. پرستار باید قادر به توجیه دلایل انتخاب یک عمل و نادیده‌گرفتن راه حل‌های دیگر مشکل باشد و در واقع باید به مفاهیم و موقعیت‌ها حساس باشد. این مطالعه با هدف مقایسه حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی آجا انجام شده است.روش: این مطالعه توصیفی ـ مقطعی به مدت 4 ماه در سال 1393 انجام شد. 105 دانشجوی پرستاری ترم 5 به بالا با راهکار نمونه‌گیری سرشماری و 77 پرستار شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارتش با راهکار نمونه‌گیری در دسترس از محیط مطالعه انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه حساسیت اخلاقی mmsq کیم که روایی و پایایی آن بررسی شد، جمع‌آوری گردید و با آمار توصیفی و آزمون‌های آماری متناسب با اهداف تحلیل شد.نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره حساسیت اخلاقی در پرستاران 41/0±54/3 و دانشجویان پرستاری 34/0±45/3 بود. مقایسه این دو گروه با آزمون آماری تی مستقل اختلاف معنی‌دار نشان نداد (1/0=p).نتیجه‌گیری: سطح حساسیت اخلاقی در دو گروه دانشجویان و پرستاران بالاتر از متوسط بود. با توجه به ‌تاثیر حساسیت اخلاقی بر انتخاب راه حل مناسب اخلاقی و پیامدهای بیمار ، این نتایج علاوه بر امیدواری به ارایه مراقبت‌های بهتر، موید نیاز به تلاش دست‌اندرکاران برای ارتقای حساسیت اخلاقی در امر مراقبت است.