دیسترس اخلاقی و نگرش نسبت به آتانازی: یک مطالعه ارتباطی در پرستاران

دیسترس اخلاقی یکی از مسایل مهمی است که می‌تواند کیفیت زندگی کاری پرستاران و دستیابی به اهداف سلامتی و بهداشتی را با اشکال مواجه سازد. یکی از مسایل تاثیرگذار در ایجاد شرایط دیسترس اخلاقی، پدیده آتانازی است. هرچند وقوع این پدیده با توجه به ساختارهای مذهبی و قانونی کشور ایران امری غیر ممکن محسوب می‌شود، ولی نگرش پرستاران نسبت به عوامل زمینه‌‌ساز آتانازی نیز می‌تواند در ایجاد شرایط دیسترس اخلاقی در پرستاران موثر باشد، لذا مطالعه توصیفی ـ تحلیلی حاضر با هدف بررسی ارتباط بین پدیده دیسترس اخلاقی و نگرش نسبت به آتانازی صورت گرفته است. پرستاران مورد پژوهش به روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای از بیمارستان‌های آموزشی شهر کرمان انتخاب شده و از پرسشنامه دیسترس اخلاقی کورلی و نگرش نسبت به آتانازی برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. نتایج مطالعه حاکی از عدم وجود ارتباط معنی‌داری بین دیسترس اخلاقی با نگرش نسبت آتانازی است (05/0p > ). میانگین دیسترس اخلاقی در پرستاران (57/0±7/2) و میانگین نگرش پرستاران نسبت به آتانازی (5/1±9/0) گزارش شد. با توجه به این‌که آتانازی یکی از عوامل مهم ایجادکننده شرایط دیسترس اخلاقی در پرستاران است، ولی شاید نگرش پایین پرستاران از بروز آن جلوگیری کرده و در نتیجه سبب شود که این پدیده نتواند نقش موثری در ایجاد دیسترس اخلاقی در پرستاران ایرانی داشته باشد. با این وجود سطوح دیسترس اخلاقی لزوم توجه و برنامه‌ریزی لازم در جهت آشنایی پرستاران با این پدیده و افزایش مکانیزم‌های سازگاری در آن‌ها را ایجاب می‌نماید.