>
Fa   |   Ar   |   En
   مادر جانشین و روایی استفاده از آن در درمان ناباروری  
   
نویسنده نظری توکلی سعید ,کراچیان ثانی فاطمه
منبع اخلاق پزشكي - 1391 - دوره : 6 - شماره : 22 - صفحه:135 -159
چکیده    پیش‌زمینه و هدف: انگیزه داشتن فرزند باعث شده افرادی که قادر به فرزندآوری نیستند، روش‌های گوناگون کمکی تولید مثل را تجربه کنند. رحم جایگزین از جمله روش‌هایی است که معمولا پس از آزمودن سایر روش‌های کمک باروری، به دو شکل جانشینی جزیی و جانشینی کامل، مورد استفاده زن و شوهر نابارور قرار می‌گیرد. استفاده از روش جانشینی کامل که مادر جایگزین تنها مسوول بارداری جنین حاصل از لقاح اسپرم و تخمک زن و شوهر نابارور است با چالش‌های مختلفی روبرو است که از جمله آن‌ها، روایی یا ناروایی اخلاقی آن است. پرسش اصلی در بررسی اخلاقی استفاده از رحم جایگزین آن است که آیا می‌توان با استفاده از آموزه‌های نظام اخلاقی سودگرای قاعده‌نگر، عمل زن و شوهر نابارور، همچنین مادر جایگزین را به لحاظ سودی که از رهگذر آن متوجه آنان و جامعه می‌شود، اخلاقی دانست.روش: این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای انجام و تلاش شده، پس از توضیح مفاهیم و مبانی ناباروی و اخلاق سودگرا، روایی اخلاقی استفاده از رحم جایگزین در دستگاه اخلاقی سودگرای قاعده‌نگر بررسی و تبیین شود.یافته‌ها: از آنجاکه در دستگاه اخلاقی سودگرای قاعده‌نگر، ملاک در اخلاقی‌بودن، وجود سود جمعی برای یک عمل و قرارگرفتن آن در چارچوب یک اصل اخلاقی است، تاثیر متغیرهای مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی از یک سو و تنوع افراد موثر و متاثر از روش مادر جایگزین، از سوی دیگر، سبب می‌شود نتوان حکمی کلی در سودمندی عمومی این روش برای جامعه صادر کرد و آن را در ضمن یک اصل اخلاقی مورد پذیرش، همچون ایثار، جای داد. هرچند بدون شک، استفاده از این روش در شرایط مختلف و نسبت به برخی از افراد، از سودمندی قابل ملاحظه‌ای برخوردار است.
کلیدواژه مادر جانشین ,زن و شوهر نابارور ,اخلاق سودگرا ,اخلاق سودگرای قاعده‌نگر ,Surrogate Mother ,The Infertile Couple ,Rule-Based Ethics
آدرس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, استادیار دانشکده الهیات دانشگاه تهران تهران عضو هیات علمی پاره وقت مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران , ایران, دانشگاه پیام نور, دانشجوی دکترای فقه و مبانی حقوق دانشگاه پیام نور تهران تهران ایران, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved