ارتباط دیسترس اخلاقی پرستاران با تصمیم‌گیری‌های پایان عمر در بخش‌های ویژه

اهداف: هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط میزان دیسترس اخلاقی پرستاران بخش‌های ویژه با نگرش آنان در زمینه تصمیم‌گیری‌های پایان عمر می‌باشد.روش: 117 نفر از پرستاران آی.سی.یو های شهر شیراز با تکمیل پرسشنامه‌ای در این طرح شرکت کردند و بدین وسیله سطح دیسترس اخلاقی و نگرش آنان در رابطه با تصمیم‌گیری‌های پایان عمر سنجیده شد. یافته‌ها: میان شدت و تکرار دیسترس اخلاقی رابطه مستقیم و معنی‌داری وجود داشت (r=0.703, p=00). میانگین نمره در تمایل به قطع درمان 1.2±2.75 بود و ارتباط مستقیم و معنی‌داری با میانگین تکرار واقعه در دیسترس اخلاقی (p=0.03) داشت. در تمایل به اتانازی میانگین نمره 1.04± 2.05 بود و رابطه مستقیم و معنی‌داری با میانگین تکرار واقعه در دیسترس اخلاقی (p=00) داشت و در عدم انجام احیا میانگین نمره 1.23±2.87 بود که با میانگین شدت دیسترس اخلاقی ارتباط مستقیم و معنی‌داری (p=0.03) داشت.نتیجه‌گیری: در کل میزان دیسترس اخلاقی پرستاران بخش‌های آی.سی.یو بیش از حد متوسط و با تصمیم‌گیری‌های پایان عمر در ارتباط