بررسی رابطه تعهد حرفه‌ای و رضایت شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دولتی ـ آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قزوین

هدف: رضایت شغلی نیروی انسانی از مهم‌ترین عوامل موثر در کارایی و بهره‌وری سازمان است. تعهد حرفه‌ای نیز یکی از ویژگی‌های انسانی است که می‌توان آن را رضایت قلبی و التزام عملی نسبت به وظایف تعیین‌شده برای انسان تعریف کرد، با این شرط که بدون هرگونه سیستم نظارتی، شخص وظایف خود را به بهترین نحو ممکن به انجام رساند. با توجه به اهمیت این دو مولفه در شغل خطیر پرستاری که در ارتباط مستقیم با روح و جان انسان‌ها می‌باشد، این مطالعه با هدف بررسی رابطه تعهد حرفه‌ای و رضایت شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دولتی ـ آموزشی قزوین در سال 1390 صورت گرفت.روش: این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی و به روش مقطعی می‌باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر قزوین می‌باشند. ابزار استفاده‌شده در این پژوهش پرسشنامه‌ای محقق ساخته است که جهت تعیین رضایت شغلی و تعهد حرفه‌ای پرستاران طراحی گردیده است. روش نمونه‌گیری در این مطالعه سرشماری می‌باشد. با توجه به خصوصیات افراد مورد پژوهش 547 پرسشنامه در بین پرستار واردشده به این پژوهش توزیع گردید و از آن تعداد 361 پرسشنامه عودت داده شد که تعداد 355 پرسشنامه قابل تجزیه و تحلیل بود. جهت آنالیز داده‌ها از نرم‌افزار spss استفاده گردید. در آنالیز داده‌ها علاوه بر روش‌های آمار توصیفی از آزمون t، anova، رگرسیون و ضریب همبستگی استفاده شد.یافته‌ها: رضایت شغلی پرستاران 9/24 درصد در حد کم، 4/72 درصد در حد متوسط و 7/2 درصد در حد زیاد بود. از سوی دیگر تعهد حرفه‌ای پرستاران 9/4 درصد در حد کم، 8/70 درصد در حد متوسط و 3/24 درصد در حد زیاد بود. بین متغیرهای سن، جنس، سمت و بخش کاری با رضایت شغلی رابطه آماری معنی‌دار وجود داشت (p < 0/05) و با افزایش سن، دارابودن سمت‌های مدیریتی و نیز جنسیت مذکر میزان رضایت شغلی پرستاران افزایش می‌یافت. همچنین تنها بین متغیرهای سن و جنس با تعهد حرفه‌ای رابطه آماری معنی‌دار دیده شد (p < 0/05)، یعنی با افزایش سن و نیز جنسیت مونث میزان تعهد حرفه‌ای کارکنان پرستاری افزایش می‌یافت. رابطه آماری معنی‌داری بین رضایت شغلی و تعهد حرفه‌ای پرستاران یافت شد (r=0.324 و p < 0.001)، به طوری که با افزایش تعهد حرفه‌ای میزان رضایت شغلی نیز افزایش می‌یافت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه مبنی بر وجود ارتباط بین رضایت شغلی و تعهد حرفه‌ای و با توجه به این‌که رضایت شغلی و تعهد حرفه‌ای دو مولفه مهم تاثیرگذار بر یکدیگر و در نتیجه تاثیرگذار بر کیفیت ارایه خدمات پرستاری می‌باشند، ضروری است که با شناسایی عوامل موثر بر این دو مولفه به دنبال برنامه‌ریزی جامع جهت ارتقای سطح رضایت شغلی و تعهد حرفه‌ای پرستاران شاغل در بیمارستان‌ها بود.